اندیشیدن تنها راه نجات

تصویری که توسط کاوشگر
#Curiosity
#کنجکاوی از بهرام(#مریخ) ثبت شده است.



⚛ @AndisheKonim

بهرام‌نورد #کنجکاوی یا
#Curiosity
#ناسا که در سال ۲۰۱۲ ماموریت خود را آغاز کرد ، هم‌اکنون بر سطح کره‌ی سرخ حرکت می‌کند و داده‌های ارزشمندی را به زمین می‌فرستد. استراتژی کنجکاوی بدین صورت است که برای بررسی موقعیت خود نیاز دارد مکررا توقف کند ، اما حالا مهندسان ناسا قصد دارند با یک به روز رسانی در نرم‌افزار ، این امکان را فراهم کنند که کنجکاوی به صورت مداوم در حرکت باشد. به عبارت دیگر، افزایش سرعت حرکتی این مریخ‌نورد تا پنجاه درصد ، به آن اجازه می‌دهد تا نواحی بیشتری را مورد مطالعه قرار دهد. این به روز رسانی به کنجکاوی اجازه می‌دهد درحالیکه ساکن است، از محیط اطراف خود عکس بگیرد و در حین حرکت، به پردازش داده‌های از پیش جمع‌آوری شده بپردازد. آزمایشات نشان می‌دهد این به روز رسانی سرعتی تا حدود ۸۳/۲ متر در ساعت را برای بهرام‌نورد ممکن می‌سازد. جالب است بدانید مهندسان ناسا کدهای این به روز رسانی را در سال ۲۰۱۵ نوشتند، اما در آن زمان موفق به آزمایش این کد بر روی یک ربات بهرام‌نورد آزمایشی که در سطح زمین قرار داشت‌، نشدند.


⚛ @AndisheKonim

#بهرام‌نورد(#مریخ‌نورد)
#Curiosity
ستون‌های صخره‌ای با ظاهری عجیب و غریب در بهرام پیدا کرده است.

بهرام‌نورد #کنجکاوی در چشم انداز عجیب بهرام ، صخره ای پیدا کرده است. در میان شن‌های کم عمق و صخره‌های دهانه گیل، چندین برج سنگی پرپیچ‌وخم وجود دارند - خوشه‌های رسوب تقریباً مانند جریان‌های یخ‌زده آب هستند که از کوزه‌ای نامرئی در آسمان ریخته می‌شوند.

در حقیقت، کارشناسان می گویند که ستون ها احتمالاً از مواد سیمانی مانندی ایجاد شده اند که زمانی شکاف های سنگ بستر را پر می کردند. با فرسایش تدریجی سنگ نرم‌تر، جریان‌های مارپیچ مواد فشرده باقی ماندند.

این صخره‌ها توسط یک دوربین که روی بهرام‌نورد کنجکاوی در هفدهم می ۲۰۲۲ ثبت شد، اما تصویر هفته‌ی گذشته توسط #ناسا و کارشناسان موسسه SETI (که مخفف جستجوی هوش فرازمینی است) به عنوان بخشی از تصویر سیاره‌ای SETI به اشتراک گذاشته شد.

هرچقدر هم که سازه ها بیگانه به نظر می رسند، بی سابقه نیستند.

در زمین شناسی زمینی، «هودو» یک مناره سنگی بلند و نازک است که در اثر فرسایش تشکیل شده است. همچنین می توان آن را سنگ چادر، دودکش پری یا هرم خاکی نامید.

هودوها معمولاً در محیط‌های خشک مانند دره‌های یوتا یا جنوب صربستان یافت می‌شوند و ستون‌ها گاهی تا ساختمان‌های ده طبقه بلند می‌شوند.

ساختارهای طبیعی توسط لایه‌های سنگ های سخت تشکیل می‌شوند که در داخل سنگ‌های رسوبی نرم‌تر ایجاد می‌شوند. با فرسایش بقیه سنگ به دور از باران، باد یا یخبندان، با قالبی باشکوه از یک شکستگی باستانی در سنگ بستر باقی می‌ماند.

دو برج صخره‌ای روی بهرام در مقایسه با برج‌هایی که روی زمین می‌بینیم به نظر می‌رسد در شرف سقوط هستند، اما واضح است که آنها به اندازه کافی جامد هستند که بتوانند گرانش سطحی سبک‌تر در کره‌ی سرخ را تحمل کنند.

یکی دیگر از صخره‌های عجیبی که در اوایل امسال توسط #کاوشگر کنجکاوی کشف شد، ممکن است به روشی مشابه ایجاد شده باشد، البته با نتایج بسیار متفاوت.

این صخره کوچکتر شبیه یک قطعه مرجان یا گل با تعداد زیادی گلبرگ کوچک است که به سمت خورشید کشیده شده اند.

در بیانیه مطبوعاتی ناسا در آن زمان توضیح داده شد: یکی از تئوری‌های مطرح شده این است که سنگ نوعی بتن است که توسط مواد معدنی رسوب‌شده توسط آب در شکاف‌ها یا تقسیم‌بندی‌های سنگ‌های موجود ایجاد می‌شود.

این بتن‌ها می‌توانند به هم فشرده شوند، می‌توانند سخت‌تر و متراکم‌تر از سنگ‌های اطراف باشند و حتی پس از فرسایش سنگ‌های اطراف باقی بمانند.

دهانه گیل کاملاً مسطح نیست، اما مناره های کشف شده توسط کاوشگر کنجکاوی از بقیه محیط خود متمایز هستند، اگرچه هیچ اندازه گیری ارتفاع تصویر را مشخص نمی کند.

ستون های مرتفع صخره‌ای، ممکن است بی‌جان به نظر برسند، اما شکل‌گیری آنها گویای شرایط باستانی بهرام است و اینکه آیا زندگی می‌توانست میلیاردها سال پیش در آنجا رشد کرده باشد.

گمان می‌رود که دهانه گیل، بستر دریاچه‌ای خشک‌شده باشد، هرچند احتمالاً سطحی‌تر و گذراتر از آن چیزی است که کارشناسان زمانی تصور می‌کردند.

صخره‌های درون و اطراف دریاچه به آشکار شدن تاریخ واقعی منطقه کمک می‌کنند.

خاستگاه :

https://www.sciencealert.com/check-out-the-twisting-towers-of-rock-curiosity-found-on-mars



⚛ @AndisheKonim

بهرام‌نورد #ناسا تصویر صخره‌های
میخی بهرام را به اشتراک گذاشت.

بهرام‌نورد #کنجکاوی در ثبت تصاویر چشم‌ نواز از دهانه «گیل» در #بهرام(#مریخ) مهارت دارد و حالا تصویری از صخره‌های میخی بهرام را به نمایش گذاشته است که توجه کاربران را در فضای مجازی به خود جلب کرده است.
موسسه «SETI» - سازمان تحقیقاتی متمرکز بر جستجوی حیات در عالم تصویر بالا را در توییتر خود منتشر کرد و از آن‌ها به عنوان صخره‌های عجیب یاد کرد. این تصویر توسط دوربین
#Mastcam
نصب شده بر دکل بهرام‌نورد
#Curiosity
در پانزدهم می ۲۰۲۲ گرفته شده است.
شکل خاص این صخره‌ها دانشمندان را به فکر فرو برده است. آن‌ها در توضیح این اشکال خارق‌العاده می‌گویند : گرانش ناچیز بهرام که حدود یک سوم گرانش زمین است احتمالا یکی از دلایل شکل‌گیری این صخره‌ها در سطح غبارآلود بهرام است. به احتمال زیاد این صخره‌های میخی بهرام باقی‌مانده سنگ‌های رسوبی هستند که به مرور زمان خرد شده‌اند. سنگ‌های رسوبی شکسته‌اند و آنچه باقی مانده است این صخره‌های عجیب است. از سویی دیگر می‌توان فرآیند فرسایش را نیز برای سنگ‌های رسوبی درنظر گرفت.


⚛ @AndisheKonim

#بهرام(#مریخ) نورد
#Curiosity
به معنای #کنجکاوی از نگاه دوربین HIRISE

مدارگرد
#MRO



⚛ @AndisheKonim

#کاوشگر #کنجکاوی #ناسا
#Curiosity #NASA

این کاوشگر پیچیده‌ترین کاوشگری است که سازمان فضایی آمریکا، ناسا، به سیاره سرخ (مریخ) فرستاده است. این خودروی شش-چرخه که ۲٫۹ متر طول و ارتفاعی به اندازه قد یک انسان معمولی و ۹۰۰ کیلوگرم وزن دارد، می‌تواند بر روی سطح سیاره حرکت کند که حدود چند ده متر در روز است و از موانعی تا ارتفاع ۷۵ سانتیمتر بالا رود و دارای یک باتری پلوتونیوم است که به آن اجازه می‌دهد تا بیش از ده سال به حرکت ادامه دهد؛ که برای بازدید از همه کفِ دهانه و حتی صعود به قله کوه شارپ در مریخ زمانی کافی است.

این وسیله که مجهز به انواع تجهیزات علمی است، می‌تواند از خاک نمونه برداری کند و سنگ‌ها را سوراخ کند. یک بازوی روباتیک، نمونه‌ها را برای آنالیز ترکیب شیمیایی به آزمایشگاه درون وسیله منتقل می‌کند.

دوربین‌ها

دوربین ناوبری

این خودرو مجهز به دو جفت دوربین ناوبری (NavCams) است که با اسکن کردن سطوح پیش رو به مهندسان ناسا در زمین کمک می‌کند تا کاوشگر را در جهت درست هدایت کنند. با کمک دوربین‌های اجتناب از خطر که در پایین خودرو نصب شده‌اند، کاوشگر می‌تواند بدون برخورد با موانع خطرناک به راه خود ادامه دهد.

دوربین‌های علمی

دوربین‌های روی دیرک (MastCams) دوربین‌های علمی هستند. آن‌ها می‌توانند از سطح مریخ، تصاویر رنگی سه بعدی یا حتی تصاویر ویدئویی تهیه کنند. یکی از دوربین‌ها دارای لنز واید و دیگری دارای لنز تله‌فوتو است.

دوربین شیمیایی کیوریاسیتی (ChemCam) می‌تواند یک پرتو لیزر را از فاصله ۷ متری بر سطحی با قطر کم‌تر از یک میلیمتر روی یک سنگ بتاباند. این پرتو باعث تولید پلاسما (گازی بسیار داغ) می‌شود. دوربین شیمیایی این شعله را با یک تلسکوپ مشاهده می‌کند و با آنالیز نور تولید شده، عناصر شیمیایی موجود در سنگ را تشخیص می‌دهد. دوربین شیمیایی یک ابزار نقشه برداری نیز هست؛ کارکرد آن در آغاز فرایند انتخاب سنگ‌های جالب برای مطالعه بیشتر است.

نمونه‌برداری

این کاوشگر در انتهای بازویش یک "دست" دارد که برجک نامیده می‌شود. برجک دارای یک مته، یک برس برای کنار زدن خاک، یک دوربین برای دید از نزدیک و یک ابزار علمی برای به دست آوردن جزئیات بیشتر در مورد ترکیب شیمیایی سنگ‌ها است. دوربین آن، به نام MAHLI، معادل ذره‌بین زمین‌شناسان میدانی است و اطلاعات دقیقی در مورد شکل کریستال‌ها و لایه‌های معدنی سنگ‌ها به دست می‌دهد.

طیف‌سنج اشعه ایکس ذرات آلفا (APXS) عناصر شیمیایی موجود در یک سنگ را نمایان می‌کند و به تصمیم‌گیری در مورد نیاز به سوراخ کردن سنگ و نمونه‌برداری برای مطالعه بیشتر، کمک می‌کند.

مته

این کاوشگر از سیستم مته خود برای جمع‌آوری نمونه‌ها برای بررسی عمقی در آزمایشگاه‌های درون کاوشگر استفاده می‌کند. این مته می‌تواند از سنگ‌ها تا عمق پنج سانتیمتر نمونه‌برداری کند. مته به سنگ فرو رفته و نمونه را به گردی با درشتی مناسب تبدیل می‌کند. این گرد از طریق مته به بالا فرستاده می‌شود تا به بخش پردازش نمونه‌ها منتقل شود. اگر مته در سنگ گیر کند، دستگاه می‌تواند مته را آزاد کرده و آن را با یک مته جدید جایگزین کند.

آزمایشگاه‌ها

این کاوشگر دو آزمایشگاه مجهز به همراه خود دارد.

دستگاه "آنالیز نمونه‌ها در مریخ" (SAM) یک ابزار سه‌کاره است: یک طیف‌سنج جرمی، یک کروماتوگراف گازی، و یک طیف‌سنج لیزری قابل تنظیم که یکی از وظایف اصلی SAM تلاش برای شناسایی ترکیبات کربن‌دار (آلی) است که می‌توانند باعث ایجاد حیات شوند و همچنین اندازه‌گیری میزان هیدروژن، اکسیژن و نیتروژن، عناصر مرتبط با زیست‌شناسی.

دستگاه "شیمی و کانی‌شناسی" (CheMin)، گزارش دقیقی از کانی‌های موجود در یک سنگ ارائه می‌کند.

مأموریت

مأموریت این کاوشگر یافتن اثر یا آثار حیات در مریخ به وسیلهٔ آنالیز شیمیایی مواد موجود در خاک و سنگ‌های مریخ است.

برنامهٔ این کاوشگر برای حداقل دو سال فعالیت بر روی سطح مریخ طرح ریزی شده است و انتظار می‌رود که در این بازهٔ زمانی ده‌ها نمونه خاکبرداری شده از سطح یا سنگ‌های گودال گیل را آنالیز کند و تا پایان ماموریت اولیه، کاوشگر احتمالاً از مقدار کمی به دامنهٔ کوه شارپ صعود خواهد کرد.

ادامه دارد ...👇



⚛ @AndisheKonim