جایزه
#نوبل کشف و ثبت
"
#تابش‌پس‌زمینه‌‌ی‌کیهانی"
شاید بتوان گفت خوش شانس ترین دانشمندان فیزیک
#آرنوپنزیاس و
#رابرت‌ویلسون می‌باشند.
داستان از این قراره که جرج گاموف که خودش از شاگردان الکساندر فریدمان بوده معتقد بوده که جهان اولیه یعنی در زمان انفجار بزرگ بسیار داغ و پرچگال بوده و از خودش نوری سفید گسیل میکرده.
در دانشگاه پرینستون دو دانشمند به نام های باب دیک و جیم پی بلز معتقد بودن اگه گاموف درست گفته باشه هنوز هم باید بشه این نور رو مشاهده کرد ولی چون از زمان انفجار بزرگ تا زمان حاضر جهان فراختر و بزرگتر شده، این نور در بخش تابش ریزموج قابل مشاهده هست که مربوط به بخش قرمز طیف تابش الکترومغناطیسی هست.
درست در همان زمان یعنی سال 1965 در آزمایشگاه بل در نیوجرسی آرنو پنزیاس و
رابرت ویلسون که هنوز نمی‌دانستند چقد خوش شانس هستند با استفاده از یک رادیو تلسکوپ در جستجوی سیگنال های رادیویی از اجرام آسمانی بودن که به طور کاملا تصادفی به امواجی دائمی برخورد کردن. اونها اول فک کردن این امواج ناشی از کثیفی رادیو تلسکوپ به وسیله فضله پرندگان هست که بعد از تمیز کردن رادیو تلسکوپ باز هم این امواج مزاحم رو دریافت کردند.
قضیه وقتی جالب تر میشه که اون ها رادیو تلسکوپ رو به هر سمتی از آسمان که می‌گرداندند باز هم این امواج رو دریافت می کردند. انگار از کل کیهان این امواج به سمت رادیو تلسکوپ آنها می‌آمد.
وقتی پنزیاس و
ویلسون از طریق دوست مشترکی به نام برنارد بک که یک ستاره شناس بود از فعالیت های دیک و پی بلز برای کشف این تابش ریز موج باخبر شدن، متوجه شدن که ناخواسته این امواج رو کشف کردن که دقیقا بهش میگن "تابش پس زمینه کیهانی" یا
Cosmic Microwave Background
که به اختصار میشه
#CMBکه در کل کیهان وجود دارد.
آرنو پنزیاس و
رابرت ویلسون به خاطر این کشف شانسی در سال ۱۹۷۸ جایزه نوبل فیزیک رو دریافت کردند.
⚛ @AndisheKonim
