تصویری واقعی از سیاهچاله‌ی مرکزی کهکشانM8-در فاصله‌ی ۵۵ میلیون سال نوری ما -با جرمی برابر با ۶/۵ میلیارد برابر جرم خورشید و قطری برابر با ۱۰۰ میلیارد کیلومتر. دیگر سیاهچالهها، فقط در تصویرسازی‌های هنرمندانه یا شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای نیستند. حلقه‌ی نورانی هاله‌ی اطراف «افق رویداد» سیاهچاله است.
سیاه چاله‌ها پی‌آمد مستقیم نظریه‌ی
#نسبیت_عام هستند که ۱۰۴ سال پیش
#آلبرت_اینشتین فرمول‌بندی نهایی آن را ارایه کرد. دو سال بعدتر در سال ۱۹۱۶، فیزیکدان جوان آلمانی،
#کارل_شوراتسشیلد، که در رسته‌ی توپخانه‌ی ارتش آلمان در جبهه‌ی روسیه می‌جنگید با حل معادلات اینشتین وجود چنین اجرام آسمانی را پیش‌بینی کرد که با تردید اولیه‌ی خود اینشتین مواجه شد.
سیاهچالهها دارای چنان قدرت جاذبه‌ی گرانشی‌ای هستند که حتا نور نمی‌تواند از سطح آن‌ها بگریزد. در مرکز سیاهچالهها، تکینگی، برخی پارامترهای فیزیکی و ریاضی چون فشار و چگالی بی‌نهایت می‌شوند. «افق رویداد» مرز میان اندرونی و بیرونی سیاه‌چاله‌هاست. واژه‌ی «سیاهچاله » را، اما، نخستین بار فیزیکدان آمریکایی
#جان_ویلر در سال ۱۹۶۵ به کار برد
⚛#علی #نیّری
