کدام بهتر است:
#خوش‌بینی یا #بدبینی؟خوش بینی و
بدبینی از ویژگی های اساسی
#مغز انسان است. با خوش بینی، فرضیه «دنیای عادلانه» وجود دارد، یک فرض ریشه‌دار مبنی بر اینکه دنیا منصفانه است و کارهای خوب به نتایج خوب منجر می‌شود و بالعکس برای کارهای بد. در این حالت یک نوع "سوگیری عاطفی محو" وجود دارد، بطوری که خاطرات تجربیات عاطفی منفی سریعتر از خاطرات مثبت محو می شوند، و سپس «اشتباه برنامه‌ریزی» وجود دارد، یک ابهام شناختی که در آن ما دائماً مدت زمان انجام یک کار (مانند رانندگی تا فرودگاه) را دست کم می‌گیریم، صرف نظر از اینکه قبلاً چقدر آن را انجام داده‌ایم.
این سه ویژگی به تنهایی نشان می دهد که خوش بینی درک ما از گذشته، حال و آینده را القا می کند. با این حال، همین امر در مورد
بدبینی نیز صدق می کند. در حالی که خاطرات ما ممکن است مثبت باشد، سیستم‌های عاطفی و توجه ما یک سوگیری منفی نشان می‌دهند - ما وزن بیشتری به تجربیات منفی می‌دهیم و زمان بیشتری را صرف تمرکز بر روی تجربیات منفی می‌کنیم. و در حالی که مغز انسان توانایی قابل توجهی برای ایجاد شبیه سازی های پیچیده از رویدادها و سناریوها دارد، که این بیشتر برای سناریوهای منفی یا بدترین حالت، و تفکر تابو استفاده می شود.
تا به حال روی یک صخره یا ساختمان بلند با خود فکر کردید "اگر بپرم چی؟" بدون هیچ دلیل قابل تشخیص؟ حالا می دانید چرا. مغز ما اینگونه کار می کند. ما به خوش‌بینی نیاز داریم تا انگیزه‌مان را حفظ کند، ما را مجبور به انجام اعمال کند و به ما اطمینان دهد که کنترل زندگی‌مان را داریم. همچنین ما به
بدبینی نیاز داریم تا ما را ثابت نگه دارد، مراقب خطرات و خطرات باشیم، تا ما را وادار به شناخت محدودیت ها کند.
فقدان کامل خوش بینی اغلب در افراد مبتلا به موارد شدید افسردگی و اضطراب دیده می شود، در حالی که
بدبینی صفر می تواند منجر به انتظارات غیر واقعی، سرزنش و سرکوب عاطفی شود.
اینکه دقیقاً کدام یک در هر موقعیتی مهمتر است، به طور قابل توجهی متفاوت است، اما نمی توان انکار کرد که خوش بینی و
بدبینی هر دو بخش اساسی روان ما هستند.
خاستگاه :
https://www.sciencefocus.com/science/which-is-better-optimism-or-pessimism/⚛ @AndisheKonim
