اندیشیدن تنها راه نجات
#ادغام
Канал
5,31 тыс.
подписчиков
22,7 тыс.
фото
21,1 тыс.
видео
8,78 тыс.
ссылок
کانال اندیشه(گسترش علم و مبارزه با خرافات، ادیان، شبه علم)
آیدی ادمین
@Printrun
@Salim_Evolution
گروه تلگرامی عقاید محترم نیستند
https://t.me/+afAiwBquqnIyZTli
اینستاگرام
https://www.instagram.com/p/Cpxu3rcjtzV/?igshid=YmMyMTA2M2Y=
کتابخانه کانا
اگر #کیهان در حال #انبساط است پس چرا گاهی شاهد #ادغام کهکشان ها هستیم؟
ادغام کهکشانها در کیهان ما بسیار متداول است، در این ملاقات‌های باشکوه ساختار کهکشانها به‌هم می‌ریزد، گاهی یکی بر گرانش دیگری چیره میشود یا کهکشان خُردی کاملا در دل کهکشان غول پیکر بلعیده میشود. نمونه های بسیاری از این دسته ادغام و یکی شدن کهکشانها را تلسکوپ فضایی هابل برای ما آشکار کرده است، حال با توجه به این مسئله این سوال پیش می آید که چطور انبساط کیهان که شامل نیروی مرموز انرژی تاریک است نمی تواند بر نیروی گرانش غلبه و مانع از ادغام کهکشانها شود؟
انبساط کیهان به معنی افزایش فاصلهٔ متریک بین اجسام جهان با گذشت زمان است. این انبساط درونی است، یعنی به فاصلهٔ نسبی بین اجزای جهان برمی‌گردد، و به معنی حرکت اجسام به سمت فضای بیرون نیست. انبساط جهان از ویژگی‌های مهم کیهان‌شناسی نظریه بیگ بنگ است و ریاضیات آن با متریک FLRW و نظریه میدان اسکالر برای توضیح فرم شتابدار آن توصیف میشود.
بخشی از این انبساط به خاطر اثر اینرسی است که جهان در گذشته منبسط شده‌است، و بخش دیگر به خاطر نیروی رانش ناشناخته‌ای است که شاید از یک ثابت کیهان‌شناسی یا انرژی تاریک آمده باشد.
انبساط جهان به سرعت‌های بالاتر از سرعت نور می‌انجامد که برای تازه‌واردان و دانشجویان گمراه‌کننده است.(چون تصور میکنند این نقض نسبیت است).
ولی سرعت‌های بیشتر از c در انبساط جهان با نظریه نسبیت خاص ناسازگاری‌ای ندارد. سرعت انبساط فعلی کیهان که توسط ماهواره پلانک محاسبه شده است برابر ۶۷٫۱۵ مثبت/منفی ۱٫۲ کیلومتر در ثانیه در مگا پارسک است. ( پارسک یک واحد اخترشناسی است و تقریباً برابر ۳.۲۶ سال نوری است_ این نرخ ممکنه تغییر کرده باشه الان و قدیمی شده باشه).
انبساط کیهان فقط در مقیاسهای بزرگ قابل تشخیص است و در خوشه ها و کهکشانهای نزدیک به هم تاثیر چندانی روی حرکت و ادغام کهکشانها نخواهد داشت. بعنوان مثال کهکشان آندرومدا ۲.۵ میلیون سال نوری از کهکشان راه شیری فاصله دارد و با سرعت ۴۰۰ هزار کیلومتر بر ساعت به آن نزدیک میشود و در نهایت در ۴ میلیارد سال دیگر با هم ادغام و تبدیل به یک کهکشان میشوند ، و عامل نزدیک شدن کهکشانها همین کشش گرانشی متقابل دو کهکشان است در نتیجه انبساط کیهان فقط در مقیاسهای بزرگ قابل تشخیص است و در خوشه ها و کهکشانهای نسبتا نزدیک به هم انبساط کیهان تاثیر چندانی روی حرکت و ادغام آنها نخواهد داشت.
انبساط فقط بر بزرگ‌ترین ساختارها اثر می‌گذارد. البته درون کهکشان چنان تحت‌تأثیر گرانش کهکشان است که اثر چندانی از انبساط عالم نمی‌پذیرد.(فاصله ستارکان و سیارات درون یک کهکشان تحت تاثیر انبساط نیست ) گروه‌ها و خوشه‌ها نیز با گرانش درونی خود ساختارشان را در مقابل نیروی واپاشندهِ انبساط، که کهکشانها را از هم دور می‌کند، تا حدّ امکان حفظ میکنند. اما در مقیاسهای بزرگ‌تر آثار انبساط به‌وضوح پیداست.
زمانی که سنّ عالم کمتر بوده و فواصل میان خوشه‌ها و کهکشانها کمتر بوده برخوردهای بیشتری رخ می‌داده است و امروز براثر انبساط عالم احتمال برخوردها کم شده است و در آیندهِ کیهان کمتر نیز میشود. اگر انبساط عالم ادامه یابد و حتی سریع‌تر هم بشود عالم به‌شدت رقیق میشود و برهم‌کنش بین کهکشان‌هایی که عضو گروه‌ها یا خوشه‌ها نیستند کمتر و کمتر خواهد شد.
گردآوری سمیر الله‌وردی
بن‌مایه‌ها :
en wikipedia
Nasa
Nasa
Nasa
⚛ @AndisheKonim
ادغام کهکشانها در کیهان ما بسیار متداول است، در این ملاقات‌های باشکوه ساختار کهکشانها به‌هم می‌ریزد، گاهی یکی بر گرانش دیگری چیره میشود یا کهکشان خُردی کاملا در دل کهکشان غول پیکر بلعیده میشود. نمونه های بسیاری از این دسته ادغام و یکی شدن کهکشانها را تلسکوپ فضایی هابل برای ما آشکار کرده است، حال با توجه به این مسئله این سوال پیش می آید که چطور انبساط کیهان که شامل نیروی مرموز انرژی تاریک است نمی تواند بر نیروی گرانش غلبه و مانع از ادغام کهکشانها شود؟
انبساط کیهان به معنی افزایش فاصلهٔ متریک بین اجسام جهان با گذشت زمان است. این انبساط درونی است، یعنی به فاصلهٔ نسبی بین اجزای جهان برمی‌گردد، و به معنی حرکت اجسام به سمت فضای بیرون نیست. انبساط جهان از ویژگی‌های مهم کیهان‌شناسی نظریه بیگ بنگ است و ریاضیات آن با متریک FLRW و نظریه میدان اسکالر برای توضیح فرم شتابدار آن توصیف میشود.
بخشی از این انبساط به خاطر اثر اینرسی است که جهان در گذشته منبسط شده‌است، و بخش دیگر به خاطر نیروی رانش ناشناخته‌ای است که شاید از یک ثابت کیهان‌شناسی یا انرژی تاریک آمده باشد.
انبساط جهان به سرعت‌های بالاتر از سرعت نور می‌انجامد که برای تازه‌واردان و دانشجویان گمراه‌کننده است.(چون تصور میکنند این نقض نسبیت است).
ولی سرعت‌های بیشتر از c در انبساط جهان با نظریه نسبیت خاص ناسازگاری‌ای ندارد. سرعت انبساط فعلی کیهان که توسط ماهواره پلانک محاسبه شده است برابر ۶۷٫۱۵ مثبت/منفی ۱٫۲ کیلومتر در ثانیه در مگا پارسک است. ( پارسک یک واحد اخترشناسی است و تقریباً برابر ۳.۲۶ سال نوری است_ این نرخ ممکنه تغییر کرده باشه الان و قدیمی شده باشه).
انبساط کیهان فقط در مقیاسهای بزرگ قابل تشخیص است و در خوشه ها و کهکشانهای نزدیک به هم تاثیر چندانی روی حرکت و ادغام کهکشانها نخواهد داشت. بعنوان مثال کهکشان آندرومدا ۲.۵ میلیون سال نوری از کهکشان راه شیری فاصله دارد و با سرعت ۴۰۰ هزار کیلومتر بر ساعت به آن نزدیک میشود و در نهایت در ۴ میلیارد سال دیگر با هم ادغام و تبدیل به یک کهکشان میشوند ، و عامل نزدیک شدن کهکشانها همین کشش گرانشی متقابل دو کهکشان است در نتیجه انبساط کیهان فقط در مقیاسهای بزرگ قابل تشخیص است و در خوشه ها و کهکشانهای نسبتا نزدیک به هم انبساط کیهان تاثیر چندانی روی حرکت و ادغام آنها نخواهد داشت.
انبساط فقط بر بزرگ‌ترین ساختارها اثر می‌گذارد. البته درون کهکشان چنان تحت‌تأثیر گرانش کهکشان است که اثر چندانی از انبساط عالم نمی‌پذیرد.(فاصله ستارکان و سیارات درون یک کهکشان تحت تاثیر انبساط نیست ) گروه‌ها و خوشه‌ها نیز با گرانش درونی خود ساختارشان را در مقابل نیروی واپاشندهِ انبساط، که کهکشانها را از هم دور می‌کند، تا حدّ امکان حفظ میکنند. اما در مقیاسهای بزرگ‌تر آثار انبساط به‌وضوح پیداست.
زمانی که سنّ عالم کمتر بوده و فواصل میان خوشه‌ها و کهکشانها کمتر بوده برخوردهای بیشتری رخ می‌داده است و امروز براثر انبساط عالم احتمال برخوردها کم شده است و در آیندهِ کیهان کمتر نیز میشود. اگر انبساط عالم ادامه یابد و حتی سریع‌تر هم بشود عالم به‌شدت رقیق میشود و برهم‌کنش بین کهکشان‌هایی که عضو گروه‌ها یا خوشه‌ها نیستند کمتر و کمتر خواهد شد.
گردآوری سمیر الله‌وردی
بن‌مایه‌ها :
en wikipedia
Nasa
Nasa
Nasa
⚛ @AndisheKonim
جهان ما تنها دو راه پیش روی خود دارد و بسیار هولناک است که بدانیم با انتخاب هر کدام از این مسیرها خود را نابود می‌کند!
گزینه اول؛ انبساط جهان سرانجام در نقطه‌ای متوقف، و کم‌کم #خردشدگی عظیم آغاز خواهد شد. در این حالت نیروی جاذبه کهکشانها را با هم #ادغام می‌کند درنهایت میلیاردها کهکشان در یک نقطه متراکم و خرد میشوند.
گزینه دوم؛ اگر #چگالی جهان از یک نقطه بحرانی کمتر، و جاذبه به قدری ضعیف شود که نتواند جلوی انبساط کهکشانها را بگیرد، جهان ما خالی و خالی‌تر، سردتر و سردتر شده تااینکه تمام ستارگان خاموش میشوند.
استیون #هاوکینگ می‌گفت چه با انبساط چه با جاذبه، جهان ما درنهایت به نقطهٔ پایان خواهد رسید همانطور که روزی یک نقطهٔ آغاز داشته است.
مأیوس نشوید، هر کدام از این پدیده‌ها تا میلیاردها سال دیگر رخ نخواهد داد.
⚛ @AndisheKonim
گزینه اول؛ انبساط جهان سرانجام در نقطه‌ای متوقف، و کم‌کم #خردشدگی عظیم آغاز خواهد شد. در این حالت نیروی جاذبه کهکشانها را با هم #ادغام می‌کند درنهایت میلیاردها کهکشان در یک نقطه متراکم و خرد میشوند.
گزینه دوم؛ اگر #چگالی جهان از یک نقطه بحرانی کمتر، و جاذبه به قدری ضعیف شود که نتواند جلوی انبساط کهکشانها را بگیرد، جهان ما خالی و خالی‌تر، سردتر و سردتر شده تااینکه تمام ستارگان خاموش میشوند.
استیون #هاوکینگ می‌گفت چه با انبساط چه با جاذبه، جهان ما درنهایت به نقطهٔ پایان خواهد رسید همانطور که روزی یک نقطهٔ آغاز داشته است.
مأیوس نشوید، هر کدام از این پدیده‌ها تا میلیاردها سال دیگر رخ نخواهد داد.
⚛ @AndisheKonim
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
این شبیه‌سازی شگفت‌انگیز ۵۰ #سیاهچاله را در مرکز یک خوشهٔ ستاره‌ای نشان می‌دهد که با سرعتی بسیار بالا در میان ستارگان به هر سو حرکت، و #فضا_زمان را در هم می‌پیچند. این #سیاهچاله‌ها در نهایت به یک سیاهچاله #دوگانه تبدیل میشوند.
سیاهچاله‌های دوگانه از مرگ ستارگان پر جرم حاصل میشوند و با چرخش در اطراف یکدیگر در نهایت با یکدیگر #ادغام میشوند.
طبق تئوری نسبیت انیشتین ادغام دو سیاهچاله مقادیر بسیار زیادی انرژی به فرم امواج گرانشی آزاد می‌کند.
⚛ @AndisheKonim
سیاهچاله‌های دوگانه از مرگ ستارگان پر جرم حاصل میشوند و با چرخش در اطراف یکدیگر در نهایت با یکدیگر #ادغام میشوند.
طبق تئوری نسبیت انیشتین ادغام دو سیاهچاله مقادیر بسیار زیادی انرژی به فرم امواج گرانشی آزاد می‌کند.
⚛ @AndisheKonim