در نگاه قرآنی به انسان ۴ ساحت متفاوت تعریف شده است: #صدر، #شغاف، #قلب و #فواد.
این ساحات حالات مختلفی دارند: #صدر محل فرح و حزن و شرح و ضیق است. #شغاف محل حب و بغض و تولی و تبری است. #قلب محل ایمان و کفر، شک و یقین، سلیم و منیب، مریض و قسی است. #فواد محل حق و باطل، فراغت و اشغال، رویت و اعمی است.
در این نوع انسان شناسی انسانی که به دنبال تعالی و رشد است باید بتواند با خودشناسی و خودسازی از مرحله صدر و شغاف به قلب و در نهایت فواد برسد، زیرا حیوانات و گیاهان هم دو ساحت اولیه و بهیمی را دارند. فلذا کوشش انسان معتقد باید در ارتقای خود باشد.
در نگاه قرآنی به انسان ۴ ساحت متفاوت تعریف شده است: #صدر، #شغاف، #قلب و #فواد.
این ساحات حالات مختلفی دارند: #صدر محل فرح و حزن و شرح و ضیق است. #شغاف محل حب و بغض و تولی و تبری است. #قلب محل ایمان و کفر، شک و یقین، سلیم و منیب، مریض و قسی است. #فواد محل حق و باطل، فراغت و اشغال، رویت و اعمی است.
در این نوع انسان شناسی انسانی که به دنبال تعالی و رشد است باید بتواند با خودشناسی و خودسازی از مرحله صدر و شغاف به قلب و در نهایت فواد برسد، زیرا حیوانات و گیاهان هم دو ساحت اولیه و بهیمی را دارند. فلذا کوشش انسان معتقد باید در ارتقای خود باشد.