🎵🎼گُلوَنی💥Laki🎶🎶

#قسمت_بیست‌وهشتم(پایانی)

گوت: روله! دِه روزی که تو رتی
خیر و برکت دِه حونمو رت ، ناونم چه گناهی وه درگاه خدا کردم که اولاد چِنینه دَه وم...
رتم مین آشپزخونه که چایی سیش بیارم ، شیرین وه گاموله اوما بغلش
کدخدا گوت: نوم نیر خدا! ینه دختر کیه؟
گوتم:‌ کنیزته کدخدا
گوت: دختر خوته؟ مَر تو بچه دار مویی؟
گوتم: عَه! اَلوَت دِه بالایی خدا!
سرش وَن وه هار هیچی نگوت
بَنه خدا دِه بردیا خجالتی کَشی
بردیا که متوجه بی وِریسا رت وه در
کدخدا گوت: روله دوس ناری دونسویی بعد تو سعید چی کرد؟
گوتم: سیم مهم نی! خدا خیری وش بِیه
گوت: ولی دوس دارم سیت بوئم!
بعدشم گوت که زینه سعید آدم گَن و بی آوِریـه بی ، هیچوَخت کوچکترین احترامی سی من و دا سعید قائل نیی
سعید مریض بی افسردگی گرت ، بَچشو هم عقب مَنه دِه آو دِروما
وَختی سعید وه رفتار زینه مشکوک بی ، یه روز زیتر دِه سر کار اوما و متوجه بی که پیایی ها دِه حونش ، وا پیا درگیر بی ، پیا هم وا چو زَه دِه مین سر سعید
شانس آورد که هِه او روز مه رتم وه در حونش ، هرچی در زَم کسی درن واز نکرد
دِه بالا دیوار رتم و وَرَز یِنه که بمیره ، بردمش بیمارسو ، سعید دِه هر دو چَش کور بی ، زینه هم وا پیا جِست رت
ایسه من و زینَم شو و روزمو بیه وه پرستاری و تیمار سعید و کُرش...
🐞
وا اِشنفتن ایـ حرفیا خیلی گِریوسم
دوروسه که سعید خیلی وه مه ظلم کرد ولی ایسه که خوم خوشبخت بیمه دوس ناشتم بدبختی سعیدن بئینم...
موقه که وه کدخدا گوتم که حلالشو کردمه مین سرم ماچ کرد و سی همیشه خدافظی گِرت و رَت
🐞
بعد چَن سال یه روز لیلا وا بَچونش اوما حونمو
چِنو خوشحال بیم که متوجه جومه سیه که دِه ورش بی نئیم
بعدا گوت که میرَش که دِه ارتش بی دِه جنگ نیرویا متحدین و متفقین مُرده
گوت: چَن روز جا بِه ومو تا چَن روز هَنی روئیم حونه برارم
وش گوتم: ایـ حرفیا چینه
من و بَچو ، همه زندگیمونه مدیون تونیم عزیزدلم ، اَر منت بَنی وه سرمو ، بَمونی تِه خومو و سایه سرمو بایی خوشحال موئیم...
🐞
لیلا و بَچونش و خسرو رتن طبقه بالا و سی همیشه مَنن تِه خومو
نازگل و ساتیار هم بچه دار بین و تا آخر عمر خوشبخت وا یَک زندگی کردن
بردیا و انوشیروان هم بیِن وه معروف ترین تاجریا وِلاتمو و امتیاز واردات خیلی چیانه دِه دولت گِرتن...
🐞
خدا رحمت کنه رفتگانتونه!
مرحوم دام همیشه میگوت:‌ روله عاقوئتت وه خیر با
ایسه بعد ایـ همه سال وه حرفش رَسسم...
سعید وا هوسبازی و بی بند و باری هم عاقوئت خوشِن "آخرشرّ" کرد ، هم آورِی و نوم نیک کدخدا فقیرن وه باد دَه!
🐞
امید خدا هممو دِه ایـ بیبی درس بیریم و عاقوئتمو وه خیر با

🐞
#پایان

خدا دیار سرتو✋


‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🎼 🍁 #گلونی_Laki 🍁🎶

🟠 @Alshtariii  🔥

☝️☝️❤️
#داستان_لری
#قسمت_آخر👇

پینه هم خیلی سی بوئش گِریوس
فقیر دخترم چی خوم دِه بَچیی یتیم بی ، فقط جونم وه سیاوش بی ، سیاوش برارم تازه دِه سَروازی ورگشته و بیه وه هُمبازی پینه
پیل مهریَنه دِه بانک دِراوردم و حونه دِه شهر خَرّیم دَمش وه کِرا سی آینده پینه
سی خومم چرخ خیاطیه خَیاطیه خَرّیم ، هم غاپوره و سرگرمیم بی هم تاکه روزی پیلی واش دِراوردم
بوئم فقیر خیلی مریض بی ، ایـ همه سختی و بدبختی پیر و کورش کردن هیچ ، غم و غصه مه هم اضاف بی وِشو
یه روز که دِه پا چرخ خیاطی بیم ، بوئم گوت: رازونه! دوارته جناب سروان رحیمی اومائه دم در!
چادرم زَم توک سرم ، هاسم روئم دم در که بوئم مِکیسش کرد اوما وامی
سرم وَنم وه هار گوتم: سلام
- سلام خوئرم ، بوَخشید که دوارته مزاحمتو بیم ، ولی ایـ گِل نه لباس نطامی ها دِه وَرم نه ماشین شهربانی ها وام ، سی امر خیری مزاحمتو بیمه!
خدایا! چه امر خیری! جناب سروان زینه و بچه داره! خوم دیم که زنگ زَه وِشو!
مَخلص! اوما نِشس مین حونه وه بوئم گوت: حقیقتش مه براری دارم زینه ش فوت کرده ، کُر هشت ساله هم داره ، خیلی ایلا اولا سیش گَشتیم ولی نتونسیم زن دلسوزی سیش پیدا بکیم ، ایسه اومامه وه خدمتتو اَر قبول بَکیت رازونه خانمن بِیتو وش! هم آغا کریم ایما سر و سامونی بیره هم رازونه خانم!
آغا کریم مین ماشی نِشسه بی ، هِناش کرد وا کُرش اوما وامی
کارگر راه آهن بی و حقوقش کم! ولی تا دلتو بها مِهربو و باغیرت! پیا نمونه بی!
داوَت کردیم و رتیم شهر مین حونه بوئش ، کریم و بوئش مین یه حونه زندگی میکردن ‌، روز و روزگار خویی داشتیم و دِه زندگیم راضی بیم...
🐞
گُلبانو دِه چاوی که افتا وه دُم کُرش ، حونه آبادیشه فروخت و رت تِه برارونش دِه عشایر
سیاوش وا کمک جناب سروان رحیمی رت مین ارتش
پینه و ابراهیم(‌کُر کریم) درس وَنن و رتن دانشگاه
بوئم و خدابس هم تا روزی که مُردن ، هِه دِه آبادی بین ، هرکاری کردم که بیان شهر تِه خومو نیومان ، بوئم همیشه میگوت: دوس دارم دِه مین مالگَه خوم بمیرم! روحت شاد بوئه! ایقه خویی دت دیم که مَر فقط خدا خوش تونسوئه جواو خوئیاته بِیه
خدابس و گُلبانو خیلی دِه حقم گَنی کردن ، غلومرضا وا خوم و دخترم کار ناشت و رت دِه کار خلاف ، ولی عاقوئت آخرشر بی!
"گَن میر" بی و آوِری ایل و طایفشون دَه وه باد...




امیدخدا ایـ مَتل درسی با سی زندگی سالم ، یاد بیریم که هیچوَخت حق کَسینه پاسا نکیم که یَکی هـا او بالا که حواسش وه همه چی هیسا...
🐞

#پایان_داستان



‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🎼 🍁 #گلونی_Laki 🍁🎶

🟠 @Alshtariii  🔥