کنار گذاشته شدن جزء تلخ ترین تجربه های بشریه. فرقی هم نمیکنه از کار کنار گذاشته شی، از دوستی یا حتی یک رابطه عاشقانه. در هر حالت، اول همه وجودت خشم میشه و بعد حسرت. اون آخر سر هم یه غمِ سمجی تو دلت میمونه که تا ابد تنهات نمیذاره...
خوانده بودم که «خُسران» با ضرر و زیان فرق دارد. ضرر در مال و مادّیات است. امّا وقتی میگویند انَّ الإنسانَ لفي خسرٍ، یعنی انسان جوری ضرر کند که بازگشتی از آن نباشد. مثل ریختن آب از مشت ِبسته. مثل گذشتن زمان. در خسران ِزمان بازگشتی نیست. زمان میگذرد و انسان از دست میدهد.