افکـار زنـده

🍃🍂

💠 #چرا_رنج_می‌کشیم

درمانگران شناختی می‌گویند به خاطر شناخت‌های غیرانطباقی‌ست که رنج می‌کشیم. درمانگران معطوف به هیجان می‌گویند به خاطر احساسات اجتناب شده است که دچار رنج می‌شویم. روانکاوان می‌گویند به علت تعارضات حل نشده و واکنش‌های انتقالی در روابط است که دچار رنج می‌شویم. طبیبان بدن می‌گویند رنج می‌کشیم، چون گرایش به اعمال انطباقی در بدن منجمد شده است. رفتاردرمانگران می‌گویند به‌دلیل مجموعه‌ای از رفتارهای غیرانطباقی‌ست که دچار رنج می‌شویم. درمانگران ذهن‌آگاهی می‌گویند به این خاطر رنج می‌کشیم که قادر نيستيم، در هر لحظه، به تجربه‌مان توجه کنیم. و بودا گفت: «رنج می‌بريم چون در برابر واقعیت مقاومت می‌کنیم.»

در زندگی درد اجتناب ناپذیر است. کسانی را که دوست داریم خواهند مرد و هرچه را که داریم از دست خواهیم داد. چه قبل از مرگ چه در لحظه‌ی مرگ. عاشق هر که باشيم، روزی، به علت مرگ یا ترک او را از دست خواهیم داد. این است که دو نوع قلب داریم قلب‌های تهی و قلب‌های عاشق. شهامت می‌خواهد که با فقدان‌های اجتناب‌ناپذیر مواجه شویم و با این وجود، باز هم عاشق و پذیرای زندگی بمانیم.

واقعیت فقدان و یاس در بطن هر رابطه‌ای تنیده شده است. هر یک از ما، در زندگی، از هر کس چیزی می‌خواهیم. با این حال، کسانی که دوست‌شان داریم می‌توانند یکی از این سه کار را انجام دهند: وفای به‌عهد، درنگ، دل شکستن. نمی‌شود که آن‌ها همیشه همان چیزی را بخواهند که ما می‌خواهیم و حتی اگر بخواهند چیزی را که ما می‌خواهیم به ما بدهند شاید توانش را نداشته باشند. تعارض امیال و واقعیت در ذات وجودی انسان ریشه دارد.

#بودا: «رابطه‌ی ما با امیال منبع رنج است.» میل به داشتن چیزی که نمی‌توانیم داشته باشیم، چیزی که در واقعیت وجود ندارد باعث رنج‌مان می‌شود. وقتی اميال‌مان با واقعیت برخورد می‌فهمیم مردم چیزی را که ما می‌خواهیم نمی‌خواهند، آن‌ها نمی‌توانند همیشه چیزی را که ما می‌خواهیم به ما بدهند و خیال ما با واقعیت فرق می‌کند.

درد ناشی از فقدان، ناخوشی و مرگ غیرقابل اجتناب است، اما رنج ناشی از دفاع‌های‌مان به انتخاب ما بستگی دارد. یعنی مقاومت ما در برابر آن‌چه وجود دارد، مولد و نشانه‌ی مشکلات‌مان است.

📒 #هم‌آفرینی_تغییر
🖊 #جان_فردریکسون

🍂🌹 @Afkarezendeh