عشق مقصد، ملاک، معیار و نقشهی از پیش تعیینشده ندارد، اما یک هدف دارد. هدف تغییردادن کسانی نیست که به آنها عشق میورزیم، بلکه بخشیدن آنچیزیست که برای شکوفایی بدان نیاز دارند. هدفِ عشق شکل دادن به سرنوشت معشوق نیست، بلکه کمک کردن به اوست در این جهت که خودش به سرنوشتاش شکل دهد. هدف نشان دادن راه به او نیست، بلکه کمک کردن به اوست تا راه خودش را بیابد، حتی اگرمسیری که در پیش میگیرد آن راهی نباشد که خود ما برمیگزیدیم، یا حتی راهی نباشد که ما برایش انتخاب میکردیم.
هدف از عشق ورزیدن به کودکان، به طور خاص، فراهم کردن محیطی پربار، باثبات و امن برای این انسانهای کوچک و آسیبپذیر است، محیطی که در آن تغییر، خلاقیت و نوآوری میتوانند شکوفا شوند. عشق ورزیدن به کودکان برای آنها مقصد تعیین نمیکند، بلکه قدرت و مایه آغاز سفر را به آنها میبخشد.
#آلیسون_گوپنیک، برگرفته از کتاب
#علیه_تربیت_فرزند #روانشناسی_تحلیلی #تغییر #تغییر_نگرش