📖 با چند واژه‌ی خواندنی و کاربرد آن‌ها در
#شاهنامه_فردوسی آشنا شویم:
▫️آبچین: جامه یا کرباسی که تن را با آن خشک می‌کردند،
#هوله یا
#حوله▪️روزبان: دربانی که روز پاسبانی می‌کرد
▫️ریچال:
#مربا▪️زبان دادن:
#قول_دادن▫️شبگیر: پایان شب و آغاز بامداد
▪️شوردست: شوم و نامیمون،
#نحس▫️کم‌روز: کنایه از ناآزموده و نورس،
#بی‌تجربه یا
#کم‌تجربه▪️کوپال/گوپال: گرز (کوب از کوبیدن+پسوند «ال» همانندی)
▫️گواژه: سرزنش و
#طعنه_زدن▪️گوهران: آخشیج‌ها یا
#عناصر چهارگانه (آب، خاک، باد و آتش)
▫️نابودنی:
#ناممکن یا
#غیرممکن و
#محال▪️نشانی: نامدار و انگشت‌نما،
#مشهور و
#معروف▫️نشست: جای نشستن، سرا، خانه
▪️همکام: دارای آرزو و
#ایده‌آل بودن
▫️یارمند: دوست،
#معاون و کمک
▪️یخچه: ژاله، تگرگ
📖 به کوشش:
- صادق رضازاده شفق: فرهنگ شاهنامه
- عبدالحسین نوشین، فرهنگ واژه‌های دشوار شاهنامه
◽️برگرفته از تارنمای فرهنگستان زبان و ادب پارسی
◾️ @AdabSar
