ادبسار
#جشن_پیران
Канал
14,37 тыс.
подписчиков
4,88 тыс.
фото
120
видео
828
ссылок
آرمان ادبسار
پالایش زبان پارسی
والایش فرهنگ ایرانی
instagram.com/AdabSar
گردانندگان:
بابک
مجید دُری @MajidDorri
پریسا امام‌وردیلو @New_View
فروشگاه ادبسار: @AdabSar1
👵🏻👴🏻 گرامیداشت سالخوردگان و پیران در جشنی سه هزار ساله
🌳 جشن بزرگداشت سالخوردگان، پیران و بزرگان خانواده از جشنهای بسیار کهن ایران است که گفته شده بیش از ۳هزار سال پیشینه دارد.
گویا این جشن را «اشیش وانگ» یا دَهش و بخشش خداوند، خوی نیک و روان پاک می‌نامیدند که برابر بود با روزی چون ۲۵ شهریور در هزاره‌های گذشته.
با این آگاهی، جشن کهنسالان در «اُرُد روز» از شهریور برابر با بیست و پنجم شهریور برگزار می‌شد. اُرُد (اَردَه/اَرتَه) به مانک (معنی) درستی، راستی و پاکی است. این روز، روز دهش و بخشندگی اهورایی و مینویی و روز روان پاک بود.
🌳 گفته می‌شود ایرانیان باستان از نخستین مردمانی بودند که برای سپاسگزاری از سالمندان روز ویژه‌ای را نام‌گذاری کرده بودند. پس از فروپاشی ساسانیان، در نوروز دست‌بوسی و دیدار پیران رواگ (رواج) یافت و کم‌کم روز سالخوردگان به فراموشی سپرده شد.
از نخستین آیین‌نامه‌های پادْاَفرَه (مجازات) همگانی ایران، بزه (جرم) شناختن نانِگری (عدم توجه) فرزندان به پدر و مادر سالخورده بود.
🌳 در سال ۱۷۲۰ ترسایی «جاماسب ولایتی» که دستور زرتشتیان کرمان بود به بمبئی رفت تا کارنامک (تاریخچه) روز سالخوردگان را با دیگر پژوهشگران و پارسیان هند بنویسند و آن را زنده کنند. سپس «مینوچهر هومجی» از پارسیان هند این کار را به پایان رساند.
🌳 درباره‌ی آیین‌های جشن پیران چیزی نمی‌دانیم ولی می‌توان گمان کرد که دیدار با سالمندان، شب‌نشینی و آموختن از داستان‌های آنان از آیین‌های اشیش وانگ بود. اگرچه در گذشته خانواده‌ها گسترده بودند و چند خانواده با مادران و پدران سالمند در یک خانه می‌زیستند، می‌توانیم دریابیم که مهمانی‌ها و رفت‌وآمدهای بسیاری در این روز میان خانواده‌ها انجام می‌شد.
✍ #پریسا_امام_وردیلو
#جشن_های_ایرانی #شهریورگان #جشن_پیران
🌳 بهره از:
۱- تارنمای ایران‌بوم
۲- تارنمای مهرمیهن
۳- هفته‌نامه‌ی امرداد
👴🏼👵🏼 @AdabSar
🌳 جشن بزرگداشت سالخوردگان، پیران و بزرگان خانواده از جشنهای بسیار کهن ایران است که گفته شده بیش از ۳هزار سال پیشینه دارد.
گویا این جشن را «اشیش وانگ» یا دَهش و بخشش خداوند، خوی نیک و روان پاک می‌نامیدند که برابر بود با روزی چون ۲۵ شهریور در هزاره‌های گذشته.
با این آگاهی، جشن کهنسالان در «اُرُد روز» از شهریور برابر با بیست و پنجم شهریور برگزار می‌شد. اُرُد (اَردَه/اَرتَه) به مانک (معنی) درستی، راستی و پاکی است. این روز، روز دهش و بخشندگی اهورایی و مینویی و روز روان پاک بود.
🌳 گفته می‌شود ایرانیان باستان از نخستین مردمانی بودند که برای سپاسگزاری از سالمندان روز ویژه‌ای را نام‌گذاری کرده بودند. پس از فروپاشی ساسانیان، در نوروز دست‌بوسی و دیدار پیران رواگ (رواج) یافت و کم‌کم روز سالخوردگان به فراموشی سپرده شد.
از نخستین آیین‌نامه‌های پادْاَفرَه (مجازات) همگانی ایران، بزه (جرم) شناختن نانِگری (عدم توجه) فرزندان به پدر و مادر سالخورده بود.
🌳 در سال ۱۷۲۰ ترسایی «جاماسب ولایتی» که دستور زرتشتیان کرمان بود به بمبئی رفت تا کارنامک (تاریخچه) روز سالخوردگان را با دیگر پژوهشگران و پارسیان هند بنویسند و آن را زنده کنند. سپس «مینوچهر هومجی» از پارسیان هند این کار را به پایان رساند.
🌳 درباره‌ی آیین‌های جشن پیران چیزی نمی‌دانیم ولی می‌توان گمان کرد که دیدار با سالمندان، شب‌نشینی و آموختن از داستان‌های آنان از آیین‌های اشیش وانگ بود. اگرچه در گذشته خانواده‌ها گسترده بودند و چند خانواده با مادران و پدران سالمند در یک خانه می‌زیستند، می‌توانیم دریابیم که مهمانی‌ها و رفت‌وآمدهای بسیاری در این روز میان خانواده‌ها انجام می‌شد.
✍ #پریسا_امام_وردیلو
#جشن_های_ایرانی #شهریورگان #جشن_پیران
🌳 بهره از:
۱- تارنمای ایران‌بوم
۲- تارنمای مهرمیهن
۳- هفته‌نامه‌ی امرداد
👴🏼👵🏼 @AdabSar
👴🏾👵 جشن بزرگداشت سالخوردگان از جشنهای بسیار کهن ایران است که گفته شده بیش از ۳هزار سال پیشینه دارد.
این روز را «اشیش وانگ» یا روز دَهش و بخشش خداوند، خوی نیک و روان پاک می‌نامیدند که گویا برابر بود با روزی چون ۲۵ شهریور در هزاره‌های گذشته. درباره‌ی آیین‌های آن چیزی به دستمان نرسیده ولی می‌توان گمان کرد که در این روز دیدار با سالمندان، شب‌نشینی و آموختن از داستان‌های آنان از آیین‌های اشیش وانگ بود. اگرچه در گذشته خانواده‌ها گسترده بودند و چند خانواده با مادران و پدران سالمند در یک خانه می‌زیستند و با نگاه به فرهنگ پر پیشینه‌ی امروز می‌توانیم دریابیم که مهمانی‌ها و رفت‌وآمدهای بسیاری در این روز میان خانواده‌ها انجام می‌شد.
درباره‌ی پیشینه و پیدایش این روز، دگرگونی‌هایش در گذر زمان و کوشش برای زنده نگه‌داشتن آن در اینجا بخوانید:
t.me/AdabSar/14835
#شهریورگان #جشن_پیران
👵🏻👴🏻 @AdabSar
این روز را «اشیش وانگ» یا روز دَهش و بخشش خداوند، خوی نیک و روان پاک می‌نامیدند که گویا برابر بود با روزی چون ۲۵ شهریور در هزاره‌های گذشته. درباره‌ی آیین‌های آن چیزی به دستمان نرسیده ولی می‌توان گمان کرد که در این روز دیدار با سالمندان، شب‌نشینی و آموختن از داستان‌های آنان از آیین‌های اشیش وانگ بود. اگرچه در گذشته خانواده‌ها گسترده بودند و چند خانواده با مادران و پدران سالمند در یک خانه می‌زیستند و با نگاه به فرهنگ پر پیشینه‌ی امروز می‌توانیم دریابیم که مهمانی‌ها و رفت‌وآمدهای بسیاری در این روز میان خانواده‌ها انجام می‌شد.
درباره‌ی پیشینه و پیدایش این روز، دگرگونی‌هایش در گذر زمان و کوشش برای زنده نگه‌داشتن آن در اینجا بخوانید:
t.me/AdabSar/14835
#شهریورگان #جشن_پیران
👵🏻👴🏻 @AdabSar
Forwarded from ادبسار
👵🏻👴🏻 @AdabSar
🔅آشنایی با جشنهای ایرانی
جشن گرامیداشت سالخوردگان و پیران
👵👴🏼 یکی از جشنهای باستانی ایران که گویا ۳هزار سال بیشینه(قدمت) دارد «جشن بزرگداشت سالخوردگان، پیران و بزرگان خاندان و خانواده» به نام «اَشیش وانگ» است.
این جشن در «اُرُد روز» از شهریور برابر با بیست و پنجم شهریور برگزار می‌شد. اُرُد(اَردَه/اَرتَه و هم‌ریشه با آرتا) به مانک(معنی) درستی، راستی و پاکی است.
این روز، روز دهش و بخشندگی اهورایی و مینویی و روز روان پاک بود. این آیین اکنون نیز در برخی از بخش‌های سرزمین‌های ایرانی با دیدار از بزرگان خانواده برگزار می‌شود.
👵🏼👴🏿 گفته می‌شود ایرانیان باستان از نخستین مردمانی بودند که برای سپاسگزاری از سالخوردگان روز ویژه‌ای را نام‌گذاری کرده بودند. پس از فروپاشی ساسانیان، در نوروز دست‌بوسی و دیدار پیران رواگ(رواج) یافت و کم‌کم روز سالخوردگان به فراموشی سپرده شد.
نخستین آیین‌نامه‌ی پادْاَفرَه(تنبیه/مجازات) همگانی ایران، بزه(جرم/جنحه) شناختن نانِگری(عدم توجه) فرزندان به پدر و مادر سالخورده بود.
👵🏾👴 در سال ۱۷۲۰ ترسایی، «جاماسب ولایتی» که دستور زرتشتیان کرمان بود به بمبیی(بمبئی) هند رفت تا کارنامک(تاریخچه) روز سالخوردگان را با دیگر پژوهشگران پارسیان هند بنویسند و آن را زنده کنند. سپس «مینوچهر هومجی» از پارسیان هند این کار را به پایان رساند.
✍ #پریسا_امام_وردیلو
💻 بهره از:
۱- تارنمای ایران‌بوم
۲- تارنمای مهرمیهن
#جشن_های_ایرانی #شهریورگان #جشن_پیران
👵🏿👴🏻 @AdabSar
🔅آشنایی با جشنهای ایرانی
جشن گرامیداشت سالخوردگان و پیران
👵👴🏼 یکی از جشنهای باستانی ایران که گویا ۳هزار سال بیشینه(قدمت) دارد «جشن بزرگداشت سالخوردگان، پیران و بزرگان خاندان و خانواده» به نام «اَشیش وانگ» است.
این جشن در «اُرُد روز» از شهریور برابر با بیست و پنجم شهریور برگزار می‌شد. اُرُد(اَردَه/اَرتَه و هم‌ریشه با آرتا) به مانک(معنی) درستی، راستی و پاکی است.
این روز، روز دهش و بخشندگی اهورایی و مینویی و روز روان پاک بود. این آیین اکنون نیز در برخی از بخش‌های سرزمین‌های ایرانی با دیدار از بزرگان خانواده برگزار می‌شود.
👵🏼👴🏿 گفته می‌شود ایرانیان باستان از نخستین مردمانی بودند که برای سپاسگزاری از سالخوردگان روز ویژه‌ای را نام‌گذاری کرده بودند. پس از فروپاشی ساسانیان، در نوروز دست‌بوسی و دیدار پیران رواگ(رواج) یافت و کم‌کم روز سالخوردگان به فراموشی سپرده شد.
نخستین آیین‌نامه‌ی پادْاَفرَه(تنبیه/مجازات) همگانی ایران، بزه(جرم/جنحه) شناختن نانِگری(عدم توجه) فرزندان به پدر و مادر سالخورده بود.
👵🏾👴 در سال ۱۷۲۰ ترسایی، «جاماسب ولایتی» که دستور زرتشتیان کرمان بود به بمبیی(بمبئی) هند رفت تا کارنامک(تاریخچه) روز سالخوردگان را با دیگر پژوهشگران پارسیان هند بنویسند و آن را زنده کنند. سپس «مینوچهر هومجی» از پارسیان هند این کار را به پایان رساند.
✍ #پریسا_امام_وردیلو
💻 بهره از:
۱- تارنمای ایران‌بوم
۲- تارنمای مهرمیهن
#جشن_های_ایرانی #شهریورگان #جشن_پیران
👵🏿👴🏻 @AdabSar
👵🏻👴🏻 @AdabSar
🔅آشنایی با جشنهای ایرانی
جشن گرامیداشت سالخوردگان و پیران
👵👴🏼 یکی از جشنهای باستانی ایران که گویا ۳هزار سال بیشینه(قدمت) دارد «جشن بزرگداشت سالخوردگان، پیران و بزرگان خاندان و خانواده» به نام «اَشیش وانگ» است.
این جشن در «اُرُد روز» از شهریور برابر با بیست و پنجم شهریور برگزار می‌شد. اُرُد(اَردَه/اَرتَه و هم‌ریشه با آرتا) به مانک(معنی) درستی، راستی و پاکی است.
این روز، روز دهش و بخشندگی اهورایی و مینویی و روز روان پاک بود. این آیین اکنون نیز در برخی از بخش‌های سرزمین‌های ایرانی با دیدار از بزرگان خانواده برگزار می‌شود.
👵🏼👴🏿 گفته می‌شود ایرانیان باستان از نخستین مردمانی بودند که برای سپاسگزاری از سالخوردگان روز ویژه‌ای را نام‌گذاری کرده بودند. پس از فروپاشی ساسانیان، در نوروز دست‌بوسی و دیدار پیران رواگ(رواج) یافت و کم‌کم روز سالخوردگان به فراموشی سپرده شد.
نخستین آیین‌نامه‌ی پادْاَفرَه(تنبیه/مجازات) همگانی ایران، بزه(جرم/جنحه) شناختن نانِگری(عدم توجه) فرزندان به پدر و مادر سالخورده بود.
👵🏾👴 در سال ۱۷۲۰ ترسایی، «جاماسب ولایتی» که دستور زرتشتیان کرمان بود به بمبیی(بمبئی) هند رفت تا کارنامک(تاریخچه) روز سالخوردگان را با دیگر پژوهشگران پارسیان هند بنویسند و آن را زنده کنند. سپس «مینوچهر هومجی» از پارسیان هند این کار را به پایان رساند.
✍ #پریسا_امام_وردیلو
💻 بهره از:
۱- تارنمای ایران‌بوم
۲- تارنمای مهرمیهن
۳- هفته‌نامه‌ی امرداد
#جشن_های_ایرانی #شهریورگان #جشن_پیران
👵🏿👴🏻 @AdabSar
🔅آشنایی با جشنهای ایرانی
جشن گرامیداشت سالخوردگان و پیران
👵👴🏼 یکی از جشنهای باستانی ایران که گویا ۳هزار سال بیشینه(قدمت) دارد «جشن بزرگداشت سالخوردگان، پیران و بزرگان خاندان و خانواده» به نام «اَشیش وانگ» است.
این جشن در «اُرُد روز» از شهریور برابر با بیست و پنجم شهریور برگزار می‌شد. اُرُد(اَردَه/اَرتَه و هم‌ریشه با آرتا) به مانک(معنی) درستی، راستی و پاکی است.
این روز، روز دهش و بخشندگی اهورایی و مینویی و روز روان پاک بود. این آیین اکنون نیز در برخی از بخش‌های سرزمین‌های ایرانی با دیدار از بزرگان خانواده برگزار می‌شود.
👵🏼👴🏿 گفته می‌شود ایرانیان باستان از نخستین مردمانی بودند که برای سپاسگزاری از سالخوردگان روز ویژه‌ای را نام‌گذاری کرده بودند. پس از فروپاشی ساسانیان، در نوروز دست‌بوسی و دیدار پیران رواگ(رواج) یافت و کم‌کم روز سالخوردگان به فراموشی سپرده شد.
نخستین آیین‌نامه‌ی پادْاَفرَه(تنبیه/مجازات) همگانی ایران، بزه(جرم/جنحه) شناختن نانِگری(عدم توجه) فرزندان به پدر و مادر سالخورده بود.
👵🏾👴 در سال ۱۷۲۰ ترسایی، «جاماسب ولایتی» که دستور زرتشتیان کرمان بود به بمبیی(بمبئی) هند رفت تا کارنامک(تاریخچه) روز سالخوردگان را با دیگر پژوهشگران پارسیان هند بنویسند و آن را زنده کنند. سپس «مینوچهر هومجی» از پارسیان هند این کار را به پایان رساند.
✍ #پریسا_امام_وردیلو
💻 بهره از:
۱- تارنمای ایران‌بوم
۲- تارنمای مهرمیهن
۳- هفته‌نامه‌ی امرداد
#جشن_های_ایرانی #شهریورگان #جشن_پیران
👵🏿👴🏻 @AdabSar
Forwarded from ادبسار
👵🏻👴👵🏿👴🏽
@AdabSar
🔅آشنایی با جشنهای ایرانی
جشن گرامیداشت سالخوردگان و پیران
👵👴🏼 یکی از جشنهای باستانی ایران که ۳هزار سال بیشینه دارد، جشن بزرگداشت سالخوردگان، پیران و بزرگان خاندان و خانواده به نام "اشیش وانگ" است.
این جشن در "اُرُد روز" از شهریور، برابر با بیست و پنجم شهریور برگزار می‌شد. اُرُد(اَردَه/اَرتَه و هم‌ریشه با آرتا) به مانک(معنی) درستی، راستی و پاکی است.
این روز، روز دهش و بخشندگی اهورایی و مینویی و روز روان پاک بود. تا کنون نیز در برخی از بخش‌های سرزمین‌های ایرانی با دیدار از بزرگان خانواده ادامه دارد.
👵🏼👴🏿 گفته می‌شود ایرانیان باستان از نخستین مردمی بودند که برای سپاسگزاری از سالخوردگان روزی را نام‌گذاری کرده بودند. پس از فروپاشی ساسانیان، در نوروز دست‌بوسی و دیدار پیران رواگ‌دار(رایج) شد و کم‌کم روز سالخوردگان به فراموشی سپرده شد.
نخستین آیین‌نامه‌ی پادافره(تنبیه/مجازات) همگانی ایران، بزه(جرم/جنحه) شناختن نانِگری(عدم توجه) فرزندان به پدر و مادر سالخورده بود.
👵🏼👴 در سال ۱۷۲۰ ترسایی، "جاماسب ولایتی" که دستور زرتشتیان کرمان بود به بمبیی(بمبئی) هند رفت تا کارنامک(تاریخچه) "روز سالخوردگان" را با دیگر پژوهشگران پارسیان هند بنویسند و آن را زنده کنند. سپس "مینوچهر هومجی" از پارسیان هند این کار را به پایان رساند.
در سالنامه‌ی امروز ایران، روز بیست و پنجم شهریور، "روز خانواده و تکریم[گرامیداشت] بازنشستگان" است.
✍🏻✍🏻 بهره از تارنمای "ایران‌بوم" و تارنمای "مهرمیهن"
#شهریورگان #جشن_بزرگداشت_پیران #جشن_پیران #فرهنگ_ایران
@AdabSar
👴🏾👵🏼👴🏻👵🏿
@AdabSar
🔅آشنایی با جشنهای ایرانی
جشن گرامیداشت سالخوردگان و پیران
👵👴🏼 یکی از جشنهای باستانی ایران که ۳هزار سال بیشینه دارد، جشن بزرگداشت سالخوردگان، پیران و بزرگان خاندان و خانواده به نام "اشیش وانگ" است.
این جشن در "اُرُد روز" از شهریور، برابر با بیست و پنجم شهریور برگزار می‌شد. اُرُد(اَردَه/اَرتَه و هم‌ریشه با آرتا) به مانک(معنی) درستی، راستی و پاکی است.
این روز، روز دهش و بخشندگی اهورایی و مینویی و روز روان پاک بود. تا کنون نیز در برخی از بخش‌های سرزمین‌های ایرانی با دیدار از بزرگان خانواده ادامه دارد.
👵🏼👴🏿 گفته می‌شود ایرانیان باستان از نخستین مردمی بودند که برای سپاسگزاری از سالخوردگان روزی را نام‌گذاری کرده بودند. پس از فروپاشی ساسانیان، در نوروز دست‌بوسی و دیدار پیران رواگ‌دار(رایج) شد و کم‌کم روز سالخوردگان به فراموشی سپرده شد.
نخستین آیین‌نامه‌ی پادافره(تنبیه/مجازات) همگانی ایران، بزه(جرم/جنحه) شناختن نانِگری(عدم توجه) فرزندان به پدر و مادر سالخورده بود.
👵🏼👴 در سال ۱۷۲۰ ترسایی، "جاماسب ولایتی" که دستور زرتشتیان کرمان بود به بمبیی(بمبئی) هند رفت تا کارنامک(تاریخچه) "روز سالخوردگان" را با دیگر پژوهشگران پارسیان هند بنویسند و آن را زنده کنند. سپس "مینوچهر هومجی" از پارسیان هند این کار را به پایان رساند.
در سالنامه‌ی امروز ایران، روز بیست و پنجم شهریور، "روز خانواده و تکریم[گرامیداشت] بازنشستگان" است.
✍🏻✍🏻 بهره از تارنمای "ایران‌بوم" و تارنمای "مهرمیهن"
#شهریورگان #جشن_بزرگداشت_پیران #جشن_پیران #فرهنگ_ایران
@AdabSar
👴🏾👵🏼👴🏻👵🏿
👵🏻👴👵🏿👴🏽
@AdabSar
🔅آشنایی با جشنهای ایرانی
جشن گرامیداشت سالخوردگان و پیران
👵👴🏼 یکی از جشنهای باستانی ایران که ۳هزار سال بیشینه دارد، جشن بزرگداشت سالخوردگان، پیران و بزرگان خاندان و خانواده به نام "اشیش وانگ" است.
این جشن در "اُرُد روز" از شهریور، برابر با بیست و پنجم شهریور برگزار می‌شد. اُرُد(اَردَه/اَرتَه و هم‌ریشه با آرتا) به مانک(معنی) درستی، راستی و پاکی است.
این روز، روز دهش و بخشندگی اهورایی و مینویی و روز روان پاک بود. تا کنون نیز در برخی از بخش‌های سرزمین‌های ایرانی با دیدار از بزرگان خانواده ادامه دارد.
👵🏼👴🏿 گفته می‌شود ایرانیان باستان از نخستین مردمی بودند که برای سپاسگزاری از سالخوردگان روزی را نام‌گذاری کرده بودند. پس از فروپاشی ساسانیان، در نوروز دست‌بوسی و دیدار پیران رواگ‌دار(رایج) شد و کم‌کم روز سالخوردگان به فراموشی سپرده شد.
نخستین آیین‌نامه‌ی پادافره(تنبیه/مجازات) همگانی ایران، بزه(جرم/جنحه) شناختن نانِگری(عدم توجه) فرزندان به پدر و مادر سالخورده بود.
👵🏼👴 در سال ۱۷۲۰ ترسایی، "جاماسب ولایتی" که دستور زرتشتیان کرمان بود به بمبیی(بمبئی) هند رفت تا کارنامک(تاریخچه) "روز سالخوردگان" را با دیگر پژوهشگران پارسیان هند بنویسند و آن را زنده کنند. سپس "مینوچهر هومجی" از پارسیان هند این کار را به پایان رساند.
در سالنامه‌ی امروز ایران، روز بیست و پنجم شهریور، "روز خانواده و تکریم[گرامیداشت] بازنشستگان" است.
✍🏻✍🏻 بهره از تارنمای "ایران‌بوم" و تارنمای "مهرمیهن"
#شهریورگان #جشن_بزرگداشت_پیران #جشن_پیران #فرهنگ_ایران
@AdabSar
👴🏾👵🏼👴🏻👵🏿
@AdabSar
🔅آشنایی با جشنهای ایرانی
جشن گرامیداشت سالخوردگان و پیران
👵👴🏼 یکی از جشنهای باستانی ایران که ۳هزار سال بیشینه دارد، جشن بزرگداشت سالخوردگان، پیران و بزرگان خاندان و خانواده به نام "اشیش وانگ" است.
این جشن در "اُرُد روز" از شهریور، برابر با بیست و پنجم شهریور برگزار می‌شد. اُرُد(اَردَه/اَرتَه و هم‌ریشه با آرتا) به مانک(معنی) درستی، راستی و پاکی است.
این روز، روز دهش و بخشندگی اهورایی و مینویی و روز روان پاک بود. تا کنون نیز در برخی از بخش‌های سرزمین‌های ایرانی با دیدار از بزرگان خانواده ادامه دارد.
👵🏼👴🏿 گفته می‌شود ایرانیان باستان از نخستین مردمی بودند که برای سپاسگزاری از سالخوردگان روزی را نام‌گذاری کرده بودند. پس از فروپاشی ساسانیان، در نوروز دست‌بوسی و دیدار پیران رواگ‌دار(رایج) شد و کم‌کم روز سالخوردگان به فراموشی سپرده شد.
نخستین آیین‌نامه‌ی پادافره(تنبیه/مجازات) همگانی ایران، بزه(جرم/جنحه) شناختن نانِگری(عدم توجه) فرزندان به پدر و مادر سالخورده بود.
👵🏼👴 در سال ۱۷۲۰ ترسایی، "جاماسب ولایتی" که دستور زرتشتیان کرمان بود به بمبیی(بمبئی) هند رفت تا کارنامک(تاریخچه) "روز سالخوردگان" را با دیگر پژوهشگران پارسیان هند بنویسند و آن را زنده کنند. سپس "مینوچهر هومجی" از پارسیان هند این کار را به پایان رساند.
در سالنامه‌ی امروز ایران، روز بیست و پنجم شهریور، "روز خانواده و تکریم[گرامیداشت] بازنشستگان" است.
✍🏻✍🏻 بهره از تارنمای "ایران‌بوم" و تارنمای "مهرمیهن"
#شهریورگان #جشن_بزرگداشت_پیران #جشن_پیران #فرهنگ_ایران
@AdabSar
👴🏾👵🏼👴🏻👵🏿