✳ پاسخ امام موسای کاظم؛
از تعریف یک همراه تا دستور لعنت!
نبوغ حضرت موسی الکاظم «علیه السلام» در سنین خردسالی همگان را شگفتزده کرده بود. به عنوان نمونه وقتی «عیسی شلقان» از حضرت سؤالی پرسید، چنان جوابی گرفت که در جایش میخکوب شد. خودش میگوید: «روزی در جایی نشسته بودم، امام کاظم «علیه السلام» را [که در آنوقت کودک بود] دیدم که برهای همراه داشت و از کنار من عبور کرد، به او گفتم: ای پسر! میبینی پدرت [امام صادق «علیه السلام»] چه میکند؟ نخست به ما دستور میدهد «ابو الخطاب» (
محمد بن مقلاس اسدی کوفی) را دوست بداریم، سپس دستور می دهد او را لعن کنیم!
فرمود: «خداوند بعضی از انسانها را برای ایمان آفرید که ایمانشان دائمی است، بعضی دیگر را برای کفر دائمی آفرید. در این میان نیز به برخی ایمان عاریهای داد که آنان را «معارین» (عاریه دادهشدگان) میگویند و هر گاه خدا بخواهد، ایمان را از آنها بگیرد. «ابو الخطاب» از اینگونه است و ایمان عاریهای به او داده بودند [در آن زمان که ایمان داشت، امام صادق «علیه السلام» فرمود: او را دوست بدارید و اکنون که مذهب باطلی اختراع کرده، امام فرمود، او را لعنت کنید].
من به حضور امام صادق «علیه السلام» رفتم و آنچه را که به فرزندش گفته بودم و او جواب داده بود، به عرض حضرت رساندم. امام فرمود: «این پسر (یا این کلامِ پسرم) از جوشش نبوت است».
#محمد_بن_یعقوب_کلینی#اصول_کافیجلد ۲، صفحه ۴۱۸.
@Ab_o_Atash