✳️ با خودم فكر كردم كاش دنيا مثل ديوارى بود كه پشت داشت و مىشد رفت پشت آن ايستاد. كاش دنيا در خروجى داشت كه مىشد از آن بيرون زد و رفت توى حياط پشتى آن و دراز كشيد و خوابيد يا در بىخيالى محض، دستها را توى جيب گذاشت و سوت زد يا در تنهايى مطلق نشست و قهوه خورد. كاش مىشد دنيا را، منظورم اين است همه دنيا را، همه دنيا را با ستارهها و كهكشانها و آسمانها و زمينهايش، مثل قالى لوله كرد و كنار گذاشت.
#مصطفى_مستور#رساله_درباره_نادر_فارابى(چاپ سوم، تهران: نشر چشمه، ١٣٩٥)
صفحه ٧٧.
@Ab_o_Atash