✳️ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
وَمَا لَكُمْ أَلَّا تَأْكُلُوا مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللَّهِ عَلَیْهِ
وَقَدْ فَصَّلَ لَكُمْ مَا حَرَّمَ عَلَیْكُمْ إِلَّا مَا اضْطُرِرْتُمْ إِلَیْهِ
وَإِنَّ كَثِیرًا لَیُضِلُّونَ بِأَهْوَائِهِمْ بِغَیْرِ عِلْمٍ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُعْتَدِین.
َ
چرا از آنچه نام خدا بر آن یاد شده است نمیخورید و خدا چیزهایی را که بر شما حرام شده است به تفصیل بیان کرده است، مگر آنگاه که ناچار گردید. بسیاری بیهیچ دانشی دیگران را گمراه پندارهای خود کنند. هر آینه پروردگار تو به متجاوزانِ از حد داناتر است. (انعام - ۱۱۹)
نظام حلال و حرام این است که در هر چیزی حلال و حرام هست. بدین معنا که انسان برای کارهایی که قصد انجام دادنشان را دارد، نباید فقط به میل یا بیمیلی خویش توجه کند؛ برای انسان ملتزم، میل به انجام دادن کاری، نمیتواند تنها عامل ممارست آن باشد، بلکه باید در آن عمل، در کنار میل، به رضایت خداوند نیز توجه کند؛ اگر انسان بداند که خداوند از آن عمل راضی است، آن را انجام دهد و در غیر این صورت خیر. معنای این مطلب است که انسان با پذیرفتن زمینی بودن خویش، به بُعد آسمانیاش نیز توجه داشته باشد. یعنی میداند جسمانی بودن و زمینی بودنش را از دست نداده است و قصد تضعیف بُعد زمینی و جسمش را ندارد؛ جسمی که مهبط وحی و بُعد آسمانی اوست. چنین انسانی به امیالش توجه میکند؛ اما نه صرفاً امیالش بلکه میلی که خداوند متعال از آن راضی باشد. چنین است که میتواند از بُعد جسمانی خویش محافظت کند؛ اما در برابر آن تسلیم و در آن ذوب نشود و منکر آسمانی بودن خود نشود و بدین گونه، اعتدال و توازن را میان روح و جسم حفظ کند.
#امام_موسی_صدر #حدیث_سحرگاهان حلال و حرام. بند ۱۱۴
انتشارات موسسه فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر.
@Ab_o_Atash