✳ انتشارات مذهبی ما از نظر نظم، وضع نامطلوبی دارد، بگذریم از آثار و نوشتههایی که اساساً مضر و مایه بیآبرویی است، آثار و نوشتههای مفید و سودمند ما نیز با برآورد قبلی نیست، یعنی بر اساس محاسبه احتیاجات و درجهبندی ضرورتها صورت نگرفته است. هر کس به سلیقه خود آنچه را مفید میداند، مینویسد و منتشر میکند، بسی مسائل ضروری و لازم که یک کتاب هم درباره آنها نوشته نشده است و بسی موضوعات که بیش از حد لازم کتابهایی درباره آنها نوشته شده است و هی پشت سر هم نوشته میشود.
از این نظر مانند کشوری هستیم که اقتصادش پایه اجتماعی ندارد، هر کس به سلیقه خود هر چه میخواهد تولید میکند و یا از خارج وارد میکند، بدون آنکه یک نیروی حسابگر آنها را رهبری کند و میزان تولید کالا یا وارد کردن کالا را بر طبق احتیاجات ضروری کشور تحت کنترل در آورد. به عبارت دیگر همه چیز به دست «تصادف» سپرده شده است. بدیهی است که در چنین وضعی برخی کالاها بیش از حد لزوم و تقاضا عرضه میشود و بیمصرف میماند و برخی کالاها به هیچ وجه در بازار یافت نمیشود.
اینکه راه علاج چیست؟ ساده است. هسته اولی این کارِ اصلاحی را همکاری و همفکری گروهی از اهل تألیف و تصنیف و مطالعه میتواند به وجود آورد.
ولی متأسفانه غالباً ما آنچنان شیفته و عاشق سلیقه خود هستیم که هر کدام فکر میکنیم، تنها راه صحیح، همان است که خود یافتهایم. من گاهی به برخی از اهل تألیف این پیشنهاد را عرضه کردهام، اما آنها به جای استقبال، رنجیده شدهاند و این را نوعی تخطئهٔ سلیقه خود تلقی کردهاند.
#مرتضی_مطهری #عدل_الهی(چاپ جدید، تهران: دفتر
انتشارات اسلامی، پاییز ۱۳۶۱)
صفحات ۸ و ۹.
#اوضاع_نابسامان_انتشارات_مذهبی@Ab_o_Atash