✳️ بزمِ کلان
تاجیکها عاشق نوروزند. شاید برای این است که در طول هفتاد سال تسلط کمونیستها بر کشورشان، اجازه نداشتهاند بهار را جشن بگیرند. کمونیستها خطشان را عوض کردهاند، تاریخشان را هم، اما عشقشان به بهار را نتوانستهاند کم کنند. جشنی که نه یواشکی درخانهها، که در تمام شهر برگزار میشود. به علنیترین شکل ممکن، به تلافی هفتاد سال پنهانکاری. همه از خانهها بیرون میآیند و مثل خانوادهای بزرگ، پنج روز تمام، بهار را با موسیقی و پایکوبی جشن میگیرند. با لباسهای نو و رنگی. یک شهر رنگارنگ، در یک شادی بزرگ. آنها مفهوم انتزاعی بهار را زمینی میکنند. دختری را لباس عروس میپوشانند و به عقد بهار در میآورند. سفره «دست در خوان» میاندازند، بچهها گلگردانی میکنند، بزرگترها مسابقه برگزار میکنند و در خیابان غذا و شیرینی میدهند.
«دست در خوان» مثل هفت سین ماست. در سفرهای که تاجیکها برای نوروز پهن میکنند، غذاهایی مانند نان سمنو، شیر کدو و آش پلو میگذارند.
نان سمنو نانی است که داخلش سمنو است و بسیار خوشمزه است. شیر کدو کدویی است که در شیر پخته میشود و با یک قاشق چوبی و در یک ظرف چوبی سر سفره میآورند و همه با همان قاشق از آن میخورند. آش پلو هم غذایی است که با برنج و گوشت و پیاز و هویج و روغن زیاد پخته میشود. میگویند شاههای افغان آن را بسیار دوست داشتهاند و حالا غذای ویژه مهمان است. تاجیکها موقع غذا خوردن مهمان، سفره را ترک میکنند تا او راحت باشد.
#افشین_شاهرودی#همشهری_داستان(شماره ۶۴، اسفند ۹۴ و فروردین ۹۵)
صفحات ۲۹۹ و ۳۰۰.
#نوروز_در_تاجیکستان@Ab_o_Atash