🍂✨🍂✨🍂✨🍂✨🍂✨🌹#کبوتر_حرمشهید غلامعلی رجبی
هنگامی که عاشقان و شیفتگان امام رئوف پا در
حرم منورش میگذارند، از کودک و جوان و پیر، همگی چشمشان به گنبد طلایی امام رضا(ع) و کبوترهای
حرم میافتد، ناخودآگاه بعد از عرض سلام و ادب به ساحت قدسی آن امام همام، این شعر را در زیر لب زمزمه میکنند:
قربون کبوترای حرمت
قربون این همه لطف و کرمت
از روزی که با تو آشنا شدم
مورد مرحمت خدا شدم
گفتهایی هر کی بیاد به پا بوسم
تو گرفتاری بدادش میرسم
منم امروز به زیارت اومدم
به امیدی در خونهات اومدم
گفتهایی هر کی بیاد به دیدنم
من میام سه جا بهش سر میزنم
توی قبرم رضا جون منتظرم
که بزاری کف پاتو رو سرم
از گناه بال و پرم سوخته شده
چشم من به حرمت دوخته شده
درباره ماجرای شعر «قربون کبوترای حرمت امام رضا» این گونه تعریف میکنند که یک شب توی صحن توسل کرد که 14 قدم به سمت ضریح بردارد و با هر قدم یک مصرع از یک بیت برای آقا امام رضا(ع) بگوید، قدم بر میداشت، اشکهایش میریخت و زیر لب زمزمه میکرد: «قربون کبوترای حرمت، قربون این همه لطف و کرمت».
@alvresinchannel