گالیله در غمانگیزترین لحظهی شکست، سنتِ دیرینِ قهرمانسازی را درهم میشکند. هنگامی که شاگردان خشمگین و بیتابش به طعنه میگویند: "بدبخت ملتی که قهرمان ندارد"، گالیله، درهم شکسته و ناتوان، تنها و بییاور، جوابی بینظیر میدهد: "بدبخت ملتی که به قهرمان احتیاج دارد".
همین است ؛ اگر ملتی بدبخت و درمانده نباشد چه حاجتی به قهرمان دارد؟ چه بدبختی از این بالاتر که مردمی بنشینند و منتظرِ ظهورِ قهرمانی باشند؟
امروز و هر روزت را همانگونه باش که میخواهی... اگر دیگران آنرا دوست ندارند بگذار دوست نداشته باشند. ولی تو همیشه همانی باش که خودت دوست داری... خوشبختی حق توست شاد بودن حق توست آرامش حق توست... کار تو مهربانی کردن به خودِ خودت است نه راضی نگه داشتنِ مردم! 🍃🌹🌹