«رنجشی نيست. آدم ها همينند. خوبند ولی فراموشكار. می‌آيند، ميمانند، ميروند. مثل مسافران كاروان سرا. مثل ازدحام بی‌انتهای يك خيابان. كسی برای ماندن نيامده و نمی‌آيد...»