نج،روستای من و تو

‍ ▪️▪️ @rostaye_noj

بنام او که آفریدن و آرمیدن بدست اوست
#سلام_پدرم_مادرم_خواهرم
ای همه ی دوستان و اقوام و بستگانم ،
من #معصومه_خاکپور آفریده سال 1375 هستم دانش آموخته و #دانشجوی_رشته_مدیریت_بازرگانی ساکن کره زمین،آسیا،خاور میانه، ایران، تهران و با اصالتی از مازندران
همان که در چند روز پیش از دنیای خاکی شما پر کشیدم و در بستر ابدیت آرمیدم .
امروز #سومین روز پروازم از دنیای شما به دنیای واقعی من است، دنیای شما دنیایی #مجازی و پر از #رنج و #درد و #محنت است . در دنیای شمامیباید دو بال پرواز داشته داشته باشید تا بتوانید به دنیای حقیقت پرواز کنید پر پروازشما آدمیان فقط و فقط به اندیشه شما بستگی دارد هر چه اندیشه فربه ترباشد آدمی سبک بال تراست هر چه مهربانی به همنوعان بیشترباشد آرامش و لذت های روحی این دیار بیشتر است ،دوستان من ای همه کسانی که از پروازم در سوگ نشسته اید در دنیای واقعی ما از رنگ لباس و بوی عطر سوال نمیشود آنچه که مورد پرسش واقع میشود از رنگ اندیشه و عمل است. دنیای شما محل کاشت بذر محبت مهربانی، نیکو کاری،کمک به همنوع ، فداکاری برای دیگران و دنیای ما محل برداشت و برخورداری از آن کاشته ها و داشته هاست مراقب باشید که آفات این بذر همانا حسد،بخل ،خودخواهی، دشمنی و کینه ووووو است آن را تباه نکند دوستان من ، بیشتر جنگ ها، ناعدالتی ها، ظلم های دنیای شما بر گرفته از نوعی رفتار های بچه گانه و لجوجانه است اگر میخواهید دنیای واقعی شما آباد باشد همواره حس محبت به همنوعان خود داشته باشید . در زندگی ی زمینی خود آدم خوش خویی باشید به اصالت خود بیندیشید روح و اندیشه ی شما اصالت شماست آن را شاعرانه پرورش دهید به آفریده گان و تمامی موجودات خداوند با حس احترام بنگرید، به مروجین مهربانی به دیده احترام بنگرید به هنر توجه خاصی داشته باشید چرا که هنر روح شما را لطیف خواهد کرد گل نشان و سنبل زیبایی ی روح شماست شما نمیتوانید از زیبایی فرار کنید زیبایی جز فنا ناپذیر سرنوشت دنیای واقعی شما که اکنون من در آن ورود پیدا کردم و شما نیز دیر یا زود ورود پیدا خواهید کرد شما زمانی که از یک درد مند دستگیری میکنید،زمانی که دست نوازش بر سر یتیمی میکشید، زمانی که به خود رنج میدهید تا یک نفر در آرامش قرار بگیردیا حتی نیت نیکو کاری میکنید دقیقا زیبایی را درک میکنید پدر و مادرمهربان و خواهر عزیزم و ای همه ی پدران و مادران شما عناصر واقعی یک مهربانی و محبت هستید که آفریدگار آن را بشما هدیه نمود میدانم که برای من رنج بسیاری را متحمل شدید هزینه های سنگینی برای سلامتی ام پرداخت نمودید اما سرنوشت من این بود که پرواز را تجربه کنم هیچگاه برایم گریه های سوزناک نکنید فقط برایم دعا کنید دعای شما حس خوبی بمن میدهد و به ارتقاع روحیم به درجات بالا کمک میکند #مرگ کلمه خوبی نیست من نمرده ام من از دنیای مجازی و پرمحنت شما به جایگاه واقعی ام که دنیایی سرشار از نور و روشنایست پرواز کردم .
پرواز را بخاطر بسپار ، #پرنده رفتنی یست .
#التماس_دعا
#دختر_دلبندتان_معصومه
#لطفا_فاتحه

#کانال_مردمی_خبری_فرهنگی_اجتماعی_ورزشی_روستای_من_تو_نج

#درد_دل

پنجشنبه ست
چه روز غریبی!!
آدم توی این روز دلتنگ میشه

دلتنگ کسانی که بعد از رفتنشون ، فقط خاطراتشون واسمون به یادگار مونده

نمیتونم متن ادبی بگم ، به زبون ساده بگم : بدجور هوای عزیزان و دوستانی رو کردم که از پیشمون پرکشیدن

میدونم همتون عزیز از دست رفته دارید ، یه لحظه ، فقط یه لحظه چشماتونو ببندید و چهره شونو تجسّم کنید ، کم کم تموم خاطراتی که باهاشون داشتین توی ذهنتون تداعی میشن



☘ارسالی از آقای #اسماعیلی ☘

🆔 @rostaye_noj

💕 @rostaye_noj 💕
#درد_کوچ.......
دیر بازیست که دور افتادم
من از آن وادی سبز
منو آن دهکده ی ساده من
غم و افسردگی ام بس افزون
بوی نانی که مرا هست
هنوز در خاطر
آه ای کودکی ام
بگذار نان بپزم
می برد باز مرا هوش زسر
یاد آن شرشر آب
یاد آن کوچه تنگ
یاد آن مهر پدر
یاد آن دهکده ی بارانی
ای عجب سالی بود
ای عجب روزی بود
روزگاری که منو گل بودیم
کودکی بود و هزار افسانه
روستایی که همه دنیا بود
صبح روزی که مرا می باید
پدرم درس محبت میداد،صبح آزادی بود
خواهرم با من بود
هردو آموخته ایم عاطفه را
از پدر از مادر
راستی و مردی را
پدرم درس صبوری میداد
مادرم عاطفه را هدیه ی خواهر میکرد
با نوازش میگفت
دخترم انسان باش
با محبت میگفت
پسرم انسان باش
حیف و افسوس که پایان آمد
عصر شادی و نشاط
دوره کودکی ام در ده سبز
آمدم وادی غربت در شهر
کوچ غمگین و منو ،جبر زمان
هرکه را میدیدم ،گفته ام انسان باش
مادرم یادم داد
این یکی میخندید به سبک بالی من
آن یکی می تازید به همه سادگی ام
آن یکی استادم به دروغم واداشت
این یکی همسایه بفریبم میخواند
شهر بود و هزار حقه و نیرنگ و فریب
من و تنهایی و این شهر غریب
کوچه ها غربت محض ،مردمش رنگارنگ
مانده در کوچه ی حیرانی و سر گردانی
که خدایا چه کنم
آه ای دهکده ی زیبایم
آه ای خطه کوهستانی،مرد کوهستانم
آرزو دارم باز که بیایم
که بیاید همه خوبی ها
همه خاطره ها
صوت و قرآن و مناجات پدر ،در دم صبح
بوی نان و صلوات مادر
کاشکی که تماشا بکنم چوپان را
آن زمانی که زند،نی ،بدنبال رمه
آه از بانگ جرس، آه از هی هی چوپان و رمه
تار و پود همه ی هستی او
بسته بر ساده دلی
و همین بره کوچک که به او می نازید
وهزار سوره حمد و صلوات که خدایا
تو نگیرش از من، این همه نعمت خود
یکی از کوچه تنهایی من بانگ برآورد که برو
شهردگر جای تونیست،شهر پراز نامردیست
شهرسیاست زده است
دیر وقتی یست که صداقت مرده
عاطفه گم شده در کوچه تنهایی دل
عشق را میخواهی ؟ پول را حاضر کن
و دگر هیچ مگو ،نان به نرخ روز است
نان رسانی به کسی، جرم توسنگین است
نان ببر تاکه عزیز من نوعی باشی
چاپلوسی بد نیست آن که
دنبال ذر و دینار است
خسته از این همه بیزاری محض
خسته از سردی دلهای همین شهر بزرگ
آرزو دارم باز، باز گردم به همه خوبی ها
مثل آغوش پدر،بوی نان و صلوات
و صدای چوپان......
باز تکرار شود درس قدیم، از زبان مادر
که بگوید پسرم انسان باش
مرد کوهستان باش
تا جدایت نکند سردی سرمای درون
از همه عاطفه ها، از همه خوبی ها
پسرم انسان باش
مرد کوهستان باش
🌸 با تشکر از #آقای_حمید_مقدم🌸
#مرد_کوهستان
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#کانال_مردمی_روستای_نج_من_تو

💕 @rostaye_noj 💕
#درد_کوچ.......
دیر بازیست که دور افتادم
من از آن وادی سبز
منو آن دهکده ی ساده من
غم و افسردگی ام بس افزون
بوی نانی که مرا هست
هنوز در خاطر
آه ای کودکی ام
بگذار نان بپزم
می برد باز مرا هوش زسر
یاد آن شرشر آب
یاد آن کوچه تنگ
یاد آن مهر پدر
یاد آن دهکده ی بارانی
ای عجب سالی بود
ای عجب روزی بود
روزگاری که منو گل بودیم
کودکی بود و هزار افسانه
روستایی که همه دنیا بود
صبح روزی که مرا می باید
پدرم درس محبت میداد،صبح آزادی بود
خواهرم با من بود
هردو آموخته ایم عاطفه را
از پدر از مادر
راستی و مردی را
پدرم درس صبوری میداد
مادرم عاطفه را هدیه ی خواهر میکرد
با نوازش میگفت
دخترم انسان باش
با محبت میگفت
پسرم انسان باش
حیف و افسوس که پایان آمد
عصر شادی و نشاط
دوره کودکی ام در ده سبز
آمدم وادی غربت در شهر
کوچ غمگین و منو ،جبر زمان
هرکه را میدیدم ،گفته ام انسان باش
مادرم یادم داد
این یکی میخندید به سبک بالی من
آن یکی می تازید به همه سادگی ام
آن یکی استادم به دروغم واداشت
این یکی همسایه بفریبم میخواند
شهر بود و هزار حقه و نیرنگ و فریب
من و تنهایی و این شهر غریب
کوچه ها غربت محض ،مردمش رنگارنگ
مانده در کوچه ی حیرانی و سر گردانی
که خدایا چه کنم
آه ای دهکده ی زیبایم
آه ای خطه کوهستانی،مرد کوهستانم
آرزو دارم باز که بیایم
که بیاید همه خوبی ها
همه خاطره ها
صوت و قرآن و مناجات پدر ،در دم صبح
بوی نان و صلوات مادر
کاشکی که تماشا بکنم چوپان را
آن زمانی که زند،نی ،بدنبال رمه
آه از بانگ جرس، آه از هی هی چوپان و رمه
تار و پود همه ی هستی او
بسته بر ساده دلی
و همین بره کوچک که به او می نازید
وهزار سوره حمد و صلوات که خدایا
تو نگیرش از من، این همه نعمت خود
یکی از کوچه تنهایی من بانگ برآورد که برو
شهردگر جای تونیست،شهر پراز نامردیست
شهرسیاست زده است
دیر وقتی یست که صداقت مرده
عاطفه گم شده در کوچه تنهایی دل
عشق را میخواهی ؟ پول را حاضر کن
و دگر هیچ مگو ،نان به نرخ روز است
نان رسانی به کسی، جرم توسنگین است
نان ببر تاکه عزیز من نوعی باشی
چاپلوسی بد نیست آن که
دنبال ذر و دینار است
خسته از این همه بیزاری محض
خسته از سردی دلهای همین شهر بزرگ
آرزو دارم باز، باز گردم به همه خوبی ها
مثل آغوش پدر،بوی نان و صلوات
و صدای چوپان......
باز تکرار شود درس قدیم، از زبان مادر
که بگوید پسرم انسان باش
مرد کوهستان باش
تا جدایت نکند سردی سرمای درون
از همه عاطفه ها، از همه خوبی ها
پسرم انسان باش
مرد کوهستان باش
🌸سرایش . 94 / 10 / 14.آقای حمید مقدم🌸
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#کانال_مردمی_روستای_نج_من_تو

💕 @rostaye_noj 💕
بدن انسان می تونه تا 45 واحد #درد رو تحمل کنه، اما زمان تولد،یک زن تا 57 واحد #درد را احساس میکنه، این معادل #شکسته شدن،همزمان 20 استخوانه.
هوای #مادرتون رو بیشتر داشته باشید

🌹🌹شعر محلی🌹🌹

هر دردی که مِه #دلِ دَرد نَوُونِه🌹
هرکس سِبیل بِشتِه که مرد نَوُونِه🌹
بیعار #هیچوقت تِ هَمدَرد نَوُونِه🌹
تو خار که باشی دِنیا نامرد نَوُونِه🌹
غریبه جا تِه سِه مَحلِه نَوُونِه🌹
هر شیوَنگی حِکمِ #بِرمِه نَوُونِه🌹
پیته جِل که تِ تِرمِه نَوُونِه🌹
هیچ گوشتی گِسفِن قِرمِه نَوُونِه🌹
هیچ #هِوایی کوهِ هِوا نَوُونِه🌹
سوسیس کالباس تِ #غذا نَوُونِه🌹
جِلادِ خَندِه هَم #وِفا نَوُونِه🌹
هیچ دستی مثلِ یار شِفا نَوُونِه🌹
سیو جِمِه #دَردِ مَرهَم نَوُونِه🌹
نامرده یار ، تِ هَمدِم نَوُونِه🌹
هر اَشکی کِه خاطر غَم نَوُونِه🌹
آبرو داره قامِت کِه #خَم نَوُونِه🌹
اِستیلِ #کفگیر ، جایِ کَترا نَوُونِه🌹
هر #کِلاهی نِمَد کِلا نَوُونِه🌹
پیتزا جایِ #گِرماس پِلا نَوُونِه🌹
مَستی هم بی چِشِه #شَهلا نَوُونِه🌹
کالِ #اَنگور خارِه شراب نَوُونِه🌹
کاره خیر هاکِن بی جِواب #نَوُونِه🌹
هیچ حالی مِه جُور #خِراب نَوُونِه🌹
مصنوعی #کِرگ گوشتِ کِباب نَوُونِه🌹
گالِشی بِدونِ مار ، #مار نَوُونِه🌹
هیچ #کدبانو مِثالِه مار نَوُونِه🌹
عروسی بی چَک و سِما نَوُونِه🌹
فَست فود تِ شکمِ #دِوا نَوُونِه🌹
اَربابِ مزد #هیچوقت هادا نَوُونِه🌹
هیچ غِذا مِثله #شیرپِلا نَوُونِه🌹
وِلِ #سگ کِتکا هرگز تازی نَوُونِه🌹
دل که نِخاد هرگز راضی #نَوُونِه🌹
بی اَصل و #نَسِب خاره قاضی نَوُونِه🌹
أشِ کا نعیر تِه #همبازی نَوُونِه🌹

💕 @rostaye_noj 💕