🔮 اگر این موارد رو‌ در صفحات مجازی یک درمانگر دیدید به حرفه‌ای بودنش شک کنید: ۱- درمانگری که هایلایت رضایت مراجع داره! مگه آنلاین‌شاپه که رضایت مشتری عزیز گذاشته میشه؟ ۲- درمانگری که از جلسه‌ی درمان با مراجعش فیلم و ویس می‌گیره و در صفحات مجازی می‌ذاره. ۳ـ نوشتن از زندگی شخصی. زندگی خصوصی درمانگر (پارتنر داشتن یا نداشتنش، فرزند داشتن و ندانشتنش و…) نباید در صفحات مجازی نوشته بشه. دیده شده که درمانگر موهاش رو هایلایت کرده و آرایشگرش رو تگ کرده! یا درمانگری که بالای صفحه‌ش نوشته متاهل و متعهد! ۴- شروع جملاتی با عنوان: «پژوهش‌ها حاکی از این است که زنان در مقایسه با مردان…» این مدل پژوهش‌ها در دنیای روان‌درمانی امروز، کاراییشون رو از دست دادن. ۵ـ کسانی که در یک ویدئوی چند دقیقه‌ای نشانه‌های یک اختلال رو بازگو می‌کنند و با این جمله که اگر طرف مقابلت این نشونه‌ها رو داشت ازش فرار کن، ویدئو رو تموم می‌کنن. دنیای روان انقدر پیچیده است که با چند نشانه نمیشه تشخیص سریع و با اطمینان داشت. ‏۶- شروع جمله با عنوان: «به عنوان یک تراپیست بهت میگم…» ۷- شروع جمله با عنوان: مراجعم برام ادکلن، شکلات و… آورد، مگه ولنتاینه؟ درمانگر نباید از مراجعش کادو دریافت کنه. ‏۸- شروع جمله با این عنوان: «مراجعم انقدر از درمانش راضیه که همسرش و دوستش هم شروع کردن جلسات رو» یک درمانگر فردی حق نداره دو تا پارتنر یا دو تا دوست صمیمی رو هم‌زمان باهم ببینه و جلسات رو پیش ببره. فقط یک زوج‌درمانگر حق داره دو تا پارتنر رو ببینه. ‏۹- درمانگری که بالای صفحه‌اش نوشته: زوج‌درمانگر، درمانگر فردی، تسهیل‌گر روابط عاطفی، درمان سوگ، تروما، اضطراب، درمانگر کودک. یک درمانگر حرفه‌ای فقط و فقط در یک حیطه‌ی مشخص کار می‌کنه. ‏۱۰- نکته‌ی آخر، داشتن شماره پروانه نظام روانشناسی، داشتن شماره عضویت، عضو انجمن روانشناسی فلان جا، یک درمانگر رو باسواد نمی‌کنه. #رشد_کنیم_باهم