یکی از مهمترین علائم عصبی بودن فرد اینست که وی با آداب و رسوم جامعه ی خویش سازگار نباشد.
(عدم تطبیق)
مانند عدم رغبت برای کسب درآمد و پول بیشتر، در جامعه ای که فرهنگ اجتماعی آن به دست آوردن درآمد بیشتر را
یک امتیاز محسوب می کند، صرفنظر از استثنائات که هرجا ممکن است پیدا شود.
واژه ی عصبیت که اصولا اصطلاحی طبی می باشد، امروزه نمی تواند بدون درنظر گرفتن تاثیرات محیط و نفوذ فرهنگ
یک جامعه به کار برده شود...
مثلا شما در هرکجای دنیا،
یک پای شکسته را،
-بدون توجه به سوابق اجتماعی و فرهنگی صاحب آن پا-
پایی شکسته می نامید...؛
اما نمی توانید
یک پسربچه ی هندی را، که ادعا می کند دارای قدرت پیشگویی است، عصبی و بیمار بنامید.
(زیرا در آن محیط خاص، ادعای غیبگویی و پیشگویی امری عادی است که موجب مباهات افرادی است که چنان ادعایی دارند)
پس مفهوم لغت های "عادی" و یا "عصبی" نه تنها در جوامع و فرهنگ های مختلف،فرق می کند، بلکه در داخل
یک اجتماع معین نیز در زمان های مختلف، متفاوت است.
📚 #عصبانیهای_عصر_ما✍ #کارن_هورنای#یک_دقیقه_مطالعه@roshanabadnews