نکته عجیب اینجاست که وقتی ما به درون به دنبال خودمان می‌گردیم، هرچه بیشتر نگاه می‌کنیم کمتر چیزی پیدا می‌کنیم. درنتیجه همچنان به جستجو ادامه می‌دهیم و ادامه می‌دهیم. درنهایت همان‌طور که همچنان موفق به پیدا کردن خویش نمی‌شویم ناگهان این موضوع برایمان روشن می‌شود که "من خودم را در محتوای تجربه‌ام پیدا نمی‌کنم چون این محتوا مدام در حال تغییر است اما آنچیزی که من هستم، همیشه اینجاست. محتوای آگاهی‌ام به من نمی‌گویند که من چه کسی هستم."
#آدیاشانتی*محتوای آگاهی - یعنی افکار، احساسات، تصاویر و حواس- مدام در حال تغیرند.
سؤال اینجاست که این چه چیزی است که از این‌ها آگاه است؟
آیا من محتوای آگاهی‌ام هستم یا من آنم که از آن‌ها آگاه است؟
گاهی ما به‌اشتباه در مراقبه با آن
چراغ‌قوه‌ای که پیش‌ازاین صحبتش را کرده بودیم به دنبال تصویری، صدایی یا احساسی هستیم تا جواب سؤال
"من کیستم؟" را به ما بدهد اما فقط کافی است متوجه خود این چراغ‌قوه باشیم.
@Roohe_bartar
