دوره‌گردِ عکاس؛

سیگار میخوام جدی

چی شد که من انقدر از خودم دور شدم؟
چی شد که همه با توپاشون زدن گلدونامو شکوندن و من هیچی نگفتم؟
چی شد که خودم با خودم غریبه شدم؟
چی شد؟
از کجا کارام شبیه حرفام نبود؟
یا حرفام شبیه کارام نشد؟

My truest feeling?

شب بود، در فکرت بودم، دلم به هر راهی می‌رفت، ذهنم مشوش بود...
فردا چه می‌شود؟!

Forward this message and I'll give you a picture like this.

هیچ‌وقت برای فهمیده شدن فریاد نزنید؛ آن که شما را بفهمد، صدای سکوتتان را بهتر می شنود.
جبران خلیل جبران

انقدر که دختر خوشگله دستاش بوسیدنی و گرفتنیه در خود نمی‌گنجم..

همسفر!
در این راه طولانی که ما بی خبریم و چون باد می گذرد
بگذار خرده اختلاف هایمان با هم باقی بماند

خواهش میکنم!
مخواه که یکی شویم.مطلقا مخواه که هر چه تو دوست داری،من همان را به همان شدت دوست داشته باشم
و هرچه من دوست دارم،به همان گونه مورد دوست داشتن تو نیز باشد.

مخواه که هر دو یک آواز را بپسندیم
یک ساز را،یک کتاب را،یک طعم را،یک رنگ را
و یک شیوه نگاه کردن را

مخواه که انتخابمان یکی باشد،سلیقه هایمان یکی و رویاهامان یکی.

همسفر بودن و هم هدف بودن،ابداً به منعی شبیه بودن و شبیه شدن نیست
و شبیه شدن دال بر کمال نیست، بلکه دلیل توقف است.

عزیز من!
دو نفر که عاشق اند و عشق آنها را به وحدتی عاطفی رسانده است، واجب نیست که هر دو صدای کبک، درخت نارون، حجاب برفی قله ی علم کوه، رنگ سرخ و بشقاب سفالی را دوست داشته باشند.

اگر چنین حالتی پیش بیاید،باید گفت که یا عاشق زائد است یا معشوق و یکی کافی است.

عشق،از خودخواهی ها و خود پرستی ها گذشتن است اما این سخن به معنای تبدیل شدن به دیگری نیست.

من از عشق زمینی حرف می زنم که ارزش آن در "حضور" است نه در محو و نابود شدن در دیگری.

عزیز من!
اگر زاویه ی دیدمان نسبت به یک چیز یکی نیست،بگذار یکی نباشد.

بگذار در عین وحدت مستقل باشیم
بخواه که در عین یکی بودن،یکی نباشیم
بخواه که همدیگر را کامل کنیم نه ناپدید

بگذار صبورانه و مهرمندانه در باب هر چیز که مورد اختلاف ماست،بحث کنیم اما نخواهیم که بحث ما را به نقطه مطلقا واحدی برساند.
بحث باید ما را به ادراک متقابل برساند نه فنای متقابل
اینجا سخن از رابطه ی عارف با خدای عارف در میان نیست
سخن از ذره ذره واقعیت ها و حقیقت های عینی و جاری زندگی است

بیا بحث کنیم
بیا معلوماتمان را تاخت بزنیم
بیا کلنجار برویم
اما سرانجام نخواهیم که غلبه کنیم

بیا حتی اختلاف های اساسی و اصولی زندگی مان را در بسیاری زمینه ها، تا آنجا که حس می کنیم دوگانگی، شور و حال و زندگی می بخشد نه پژمردگی و افسردگی و مرگ، حفظ کنیم.

من و تو حق داریم در برابر هم قد علم کنیم و حق داریم بسیاری از نظرات و عقاید هم را نپذیریم.
بی آنکه قصد تحقیر هم را داشته باشیم.

عزیز من!
بیا متفاوت باشیم..

-نادر ابراهیمی

-نمایی رنگی

عکسم رو گرفتم و بلند شدم تا برم
صدا زد: عکسم رو بفرست برای بی بی سی تا همه منو ببینن!
لبخند زدم...

-کفاشِ شهر

-به سمت حرم

این رو خوندم یادت افتادم و خب گفتم بگم
«مردی که می‌رقصه، معنی آزادگیه»

وارد مغازه شدم، عکسم رو گرفتم، و باز هم متوجه حضور من نشد

شکارِ نگاه

خدایا به آدما توانایی حل مشکلات و هندل کردن‌شون رو بده