صلح و توانمندسازی جامعه مدنی بیست و یک سپتامبر، روز جهانی صلح را باید نکو داشت. صلح منفی ره آورد حقوق بین‌الملل و صلح مثبت دستاورد حقوق بشر است؛ راهی که از مطالعات صلح تا آموزش صلح طی شده است. صلح، هم یکی از حقوق بشر و هم زمینه ای برای تحقق سایر حقوق بشر است. هم باید در رفع موانع آن مانند فقر، تبعیض، خشونت و استبداد کوشید و هم در ساختن آن تلاش کرد. صلح بر همزیستی مسالمت آمیز میان اقشار و گروه های اجتماعی تاکید دارد؛ حقوق زنان و اقلیت های دینی، زبانی و قومی را پاس می دارد و جذب حداکثری آنان را در جامعه ترویج می کند؛ و شناسایی، احترام و ارزش دانستن تفاوت ها میان شهروندان را ارج می نهد. تفاوت هایی از جنس آراء و نظرات، سبک های زندگی و علائق دینی و سیاسی. صلح با خشونت پرهیزی ذاتی خود و با شناسایی عرف جاری و سیال میان شهروندان، آنان را علیرغم تفاوت ها در کنار هم قرار می دهد و جامعه مدنی را استحکام بخشیده و توانمند می سازد. جامعه مدنی صلح محور و خشونت پرهیز، مقاومت مدنی و همبستگی اجتماعی توانمندی را شکل می دهد که قدرت های غیر مردمی، خشونت سیستماتیک و قوانین مغایر با عرف رایج را عقب می راند و مسیری به سوی آزادی و دمکراسی می گشاید. صلح هم هدف و هم وسیله است و هم استراتژی و هم تاکتیک است. جامعه صلح آمیز نفر به نفر ساخته می شود. پس آموزش صلح وظیفه همگانی در عرصه های فردی، خانوادگی، صنفی، دینی، زبانی و قومی است. کنشگری و مطالبه گری حقوق شهروندی نیز صلح محور است. جامعه مدنی توانمند از مسیر صلح می گذرد. تلگرام: آیا حقوق بشر؟ (رضا اسلامی) اینستا: reza_eslami1963