📙 از دست دادن پدر قبل از شش سالگی در کودکان آسیبی جدی در فرآیند روابط عادی اودیپال وارد می سازد که هیچگاه قابل جبران نمی باشد. 📙بر اساس دیدگاه روانکاوی مثلث اودیپ که شامل پدر و مادر و فرزند می باشد با تعاملات آنها با یکدیگر بتدریج حل شده و در بزرگسالی در قالبی جدید ظاهر میشود. 📙در صورت مرگ پدر کودک وارد رابطه دو سویه ای با تنها والد بازمانده می شود که در دختران به شکل همانند سازی با مادر و شکل گیری آرزوی همیشگی جستجوی پدر گمشده منجر شده و با تبدیل این افکار به رفتار بصورتی ناخودآگاه به وابستگی عاطفی و روانی بسیار شدید با سوژه های مذکر تبدیل شده و عوارض ویرانگر این وابستگیهای نوروتیک دامنه وسیعی در زندگی آینده وی پیدا می نماید. 📙در پسران همانند سازی با تصویر ذهنی پدر از دست رفته به افکارِ افسرده سازی می انجامد که رابطه او را با جنس مخالف تحت تاثیر قرار داده و به شکل کنترل گری و حساسیت زیاد و واکنشهای نوروتیک نمایان می گردد. 📙 به عنوان یک رواندرمانگر موظفیم در آغاز پروسه درمانی کمیت و کیفیت رابطه مراجع با والدین را از همان اوان کودکی به دقت بررسی نماییم تا در فرآیند تشخیص و درمان عوارض آسیبهای اودیپال را به اشتباه به شرایطِ دیگر ربط ندهیم. 📚گروه آموزشی رستا (پروین دانشور) لینک عضویت @Rastaa_2023‌‌