فارغ از هرگونه تعصب، ظهر عاشورا که میرسد ناخواسته غمی سنگین بر دل سنگینی میکند و غربتی عجیب تمام دل را فرا میگیرد.
اصلا حسین جنس غمش فرق میکند...
واقعا روزی مصیبت بار تر و تلخ تر از عاشورا نیست. روزی که تمام آسمان و زمین و تمام انس و جن بر غم و مصیبت حسین زهرا(ع) گریستند و تنها این پاسخ را زبان تشنه اش شنیدند: «الهی رِضاً بِرِِضِاکَ، صََبراً عَلی قَضائِک یا رََبََََّ لا الهَ سِواکَ...» خدایا! راضی به رضای تو هستم و در برابر قضای تو صبر می کنم. امروز روز ماتم عالمیان است ... به ویژه آنان که دل در گرو حسین (ع) دارند. ... و اما کاش خداوند در کنار شور حسینی درک معرفت و کسب شعور حسینی به ما عطا نماید.
محرم آغاز شد و شور حسینی در سراسر عالم جاریست. ان شاء الله که شعور حسینی هم در کنار شور حسینی فراگیر شود و به معنای واقعی حسینی شویم. به قول شاعر: . حسین، سینهزنِ راهزن نمیخواهد
عیدتان مبارک... برای آنهایی که در شب عید ولادت امام رضا (ع): آرزو ها دارند حاجت ها دارند گفته ها دارند خواسته ها دارند حرفهای دل دارند و مثل من...
من دوست دارم یه آدم دیگه بشم اون که دلت میگه بشم، منو کمک کن من دوست دارم عوض کنی حال منو نامه ی اعمال منو ، منو کمک کن حرم تو تنها سرپناه منه علم تو تنها تکیه گاه منه به امید بخشش تو باز اومدم کرم تو بیشتر از گناه ِ منه امام رضا میدونی که با تو دل خوشم امام رضا آرزومه خادمت بشم قرارمون خدا بخواد ، بازم دم باب الجواد …