.
#نیایش_شبانگاهی عيد است وموسم گل، ساقى! بيار باده/
هنگامِ گُل، كه ديده است بی مى، قدح نهاده
زين زهد وپارسايى، بگرفت خاطرِ من/
ساقى! پياله اى دِهْ تا دل شود گشاده
#محبوبا!
موسم عيد نوروز و بهار رسيد و گلها شكفته گشتند،
و (با گشوده شدنشان) قدح باده بر كف گرفتند
و سرخى و عطر خود را ظاهر ساختند.
اين منم كه بىديدار گل جمالت بسر مىبرم
وقدح ديده دلم را براى مشاهدهات آمادهساختهام.
بهرهمندم ساز
و از فراقم خلاصى ده.
#معشوقا!
از بس كه در فراقت طريق زهّاد و پارسايان را پيمودم
و به عبادات قشرى پرداختم
و از توجّه به فطرت خويش دور ماندم،
خاطرم بگرفت،
پيالهاى از شراب مشاهدهات عنايتم فرما
و به فطرتم متوجّه ساز،
تا از قشر به لبّ بازگردم
ودلم گشاده گردد،
و به امرِ «فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفاً، فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْها» عمل نمايم.
منبع:
#جمال_آفتاب، ج۹، ص۲۴۸.
@rahe_aseman