🌾🌿🌾#المیزان| شبههای درباره نفی ظلم خدا به بندگان
✍️ در سه آیه از قرآن آمده که:
«وَأَنَّ اللَّهَ لَيْسَ بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِيدِ» [خداوند نسبت به بندگان، ستمگر نیست.] (آل عمران:182، انفال:51 و حج:10).
این معنا در دو آیه دیگر چنین آمده:
«وَمَا رَبُّكَ بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِيدِ» (فصلت:46) و «وَمَا أَنَا بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِيدِ » (ق:29).
تعبیر «ظلام» (با صیغه مبالغه)، در ذهن برخی، این شبهه را برانگیخته که خداوند ظلم بسیار نمیکند اما ظلم کم از او جایز است (معاذالله).
🔸جناب علامه در
المیزان شریف بدین شبهه اینگونه پاسخ دادهاند:
«و اينكه از جمله" وَ ما أَنَا بِظَلَّامٍ" نفى ظلم كثير استفاده مىشود، مستلزم آن نيست كه بگوييم ظلم كم مىكند، چون ظلمى كه تصور كنيم خداى تعالى بكند، هر قدر هم ناچيز باشد به خاطر زياد بودن افرادش باز ظلمى بسيار مىشود، و خطاب در آيه هم خطاب به يك نفر نيست، بلكه خطاب به تمامى انسانهاى مشرك در عصر نزول آيه و در آينده است، با قرينههايى كه با خود همراه دارند. و معلوم است كه اينگونه افراد بسيار زيادند و خداى سبحان اگر در جزا دادن به ايشان كمترين حد ظلم را به آنها بكند، باز هم ظلام و بسيار ستمگر خواهد بود».
اما این پاسخ ِعلامه گویا به مذاق مترجم
المیزان (مرحوم موسوی همدانی) خوش نیامده و توجیه دیگری به این صورت مطرح نمودهاند:
«به نظر احتمالى مترجم، معنايى ديگر از اين كلمه كه صيغه مبالغه است منظور بوده، و آن اين است كه مىخواهد شدت عذاب قيامت را بفهماند، و بفرمايد عذاب دوزخ عذابى است كه اگر شخصى خالى الذهن ببيند كه خدايى بنده خود را با چنان عذابى شكنجه مىكند، بدون درنگ حكم مىكند به اينكه خدايى است بسيار ظالم و بيرحم، و او نمىداند كه اين شكنجه بيرحمانه اصلا از ناحيه خدا نيست بلكه از ناحيه خود بنده است، خودش درست كرده، چون عين عمل دنيايى او است كه در اينجا به اين شكل در آمده».
📚 بنگرید به: ترجمه
المیزان، ج18، ص529.
@rahe_aseman🌾🌿🌾