گناه بخت من است این! عنوان رسالهٔ دکتری بنده چندان استوار نیست. این نااستواری حاصل دشمنی برخی از استادان گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران با واژهٔ «بررسی» است. البته بنده پیش از ارائهٔ پیشنهاده ( پروپوزال) به گروه، از این دشمنی آگاه بودم و کوشیده بودم در عنوان رساله مشخص کنم که دقیقاً چه چیزی قرار است بررسی شود. با این حال در جلسهٔ گروه واژهٔ «بررسی» با کلمهٔ «تحقیق» جایگزین شد؛ بدون توجه به این نکته که «تحقیق» نیاز به حرف اضافه‌ای دارد که «بررسی» از آن بی‌نیاز است. در آن جلسهٔ پربار چند تغییر دیگر هم در عنوان ایجاد شد که همه خطای دستوری بود. بعد از جلسه وقتی منشی گروه عنوان مصوب را برایم خواند حیرت کردم. البته کمی هم عصبانی شدم و از شما چه پنهان چندتایی هم فحش دادم. عنوان مصوب رساله از قضای الهی نیز تغییرناپذیرتر است. با این حال بعد از کلی نامه‌نگاری با تغییر یک علامت نگارشی و جابه‌جایی دو کلمهٔ تصحیح و تحقیق موافقت شد. با این تغییرات کمی از ضایع بودن عنوان کاسته شد، اما ... در این مدت ناراحتی‌ام این بود که کسانی که از ماجرا بی‌خبرند این خطا را از چشم من خواهند دید. حال اینجا می‌گویم که شما نیز بدانید و آگاه باشید که این عنوان گناه من نیست. بنده غالباً در این حد سواد دارم! پی‌نوشت: این عنوان کذایی را در نخستین پاورقی مقالهٔ «بررسی دو پاره از یک جنگ کهن و رباعیات فارسی آن» که مستخرج از رساله است، می‌توانید ببینید. پی‌نوشت دوم: ببینید در شرایط حساس کنونی ما نگران چه چیزهایی هستیم!