⭕️زمین بازی ایران و روسیه در سوریه چه تغییری کرد؟ ⭕️تهران و مسکو از ادامه سرمایه گذاری بر روی بشار اسد منصرف شدند ⭕️شاید تهران نسبت به توانمندی مسکو در حمایت از متحدانش مردد شده باشد ⭕️روسیه باید دیپلماسی را جایگزین عملیات نظامی در سوریه کند ⭕️آینده سیاسی تحریر الشام در ابهام کامل است 🔹فروپاشی سریع دولت بشار اسد در سوریه به حکومت پنجاه ساله خانواده اسد در این کشور پایان داد اما همچنین باعث حملات و بمباران‌هایی از سوی رژیم اسرائیل شد. در کشورهای منطقه و فرامنطقه همه نگران این هستند که در روزگار خلا قدرت در سوریه چه رخ خواهد داد؟ چرا جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه این بار به کمک بشار اسد نیامدند؟ تاثیر سقوط دولت بشار بر جایگاه منطقه ای این دو کشور و البته تغییر سطح نفوذ و زمین بازی ترکیه چه خواهد بود؟ گروهی از کارشناسان موسسه RANDبا تخصص در حوزه های علوم سیاسی و مسائل استراتژیک به پرسش های رایج درباره سوریه پسابشار اسد و تغییرات ناشی از آن در دو حوزه منطقه ای و بین المللی پاسخ دادند. ▪️رافائل کوهن، پروفسور علوم سیاسی: هم مسکو و هم تهران ترجیح می‌دادند که اسد در قدرت بماند. سقوط اسد آینده پایگاه‌های نظامی روسیه در سوریه را به خطر می‌اندازد و هیات تحریر الشام به‌طور صریح ادعا کرده که می‌خواهد سوریه دیگر آنچه که او «محل بازی برای جاه‌طلبی‌های ایران» خوانده، نباشد. در مورد اینکه چرا این دو کشور این بار در مسیر سقوط اسد دخالت نکردند، بیشتر این موضوع به این برمی‌گردد که روسیه و ایران هر دو درگیر جنگ در اوکراین و جنگ‌های گسترده‌تر در خاورمیانه بودند. ▪️کارن سودکامپ، پروفسور علوم سیاسی : یک محاسبه صورت گرفته در جانب تهران و مسکو می‌تواند این باشد که حفاظت از حکومت بشار اسد دیگر ارزش سرمایه‌گذاری را نداشت. علاوه بر حمایت از گروه‌های نیابتی، نیروهای ایرانی سال‌ها ارتش سوریه را آموزش داده بودند. در حین پیشروی هیات تحریر الشام از استان ادلب، ارتش اغلب تمایلی به مبارزه با نیروهای تحریر الشام یا حفاظت از رژیم اسد نشان نمی‌داد. روسیه و ایران احتمالاً به توانایی‌ها و تلاش‌های رژیم اسد و ناتوانی آن در حفاظت از خود توجه کرده و محاسبه استراتژیک انجام دادند. ▪️آن ماری دیلی، استراتژیست در حوزه ژئوپولیتیک با تخصص در روسیه: این نشانه‌ای از کاهش توانایی‌های ارتش روسیه است. ممکن است اگر ایران تصمیم به اعزام نیرو می‌گرفت، روسیه کمک‌های بیشتری ارائه می‌کرد. اما ایران در وضعیت جاری ادامه عملیات‌های اسرائیل علیه حماس، تغییر در وضعیت حزب‌الله در سوریه و تنش با اسرائیل قرار داشت. تهران در موقعیتی نبود که بتواند کمک کند و این وضعیت برای روسیه غیرقابل تحمل شد. در دو دهه گذشته، رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه، تلاش کرده است که خود را به عنوان رهبر دنیای اسلام و ترکیه را به عنوان یک بازیگر قدرت منطقه‌ای معرفی کند. او تلاش خواهد کرد تا از این وضعیت برای تقویت نفوذ ترکیه در منطقه، کاهش نفوذ ایران و شاید استفاده از این وضعیت به عنوان اهرم در مذاکرات با روسیه در زمینه‌های دیگر منافع مشترک بهره ببرد. ▪️رافائل کوهن: این اولین باری نیست که گروه‌های تروریستی کنترل یک کشور را به دست می‌آورند و به حکومت تبدیل می‌شوند. در برخی موارد، ایالات متحده این دولت‌ها و رهبران آن‌ها را به رسمیت شناخته است؛ در برخی دیگر نه. دونالد ترامپ رئیس‌جمهور منتخب نیز رویکرد غیرمعمولی به دیپلماسی داشته است، از جمله تعامل با دشمنان ایالات متحده (مانند دیپلماسی با کره شمالی یا طالبان در دوران ریاست‌جمهوری اول). این غیرقابل تصور نیست که او رویکرد غیرمعمولی در اینجا اتخاذ کند. به نظر من، بیشتر بستگی دارد به اینکه تحریر الشام اکنون که در قدرت است چگونه رفتار خواهد کرد. ▪️سود کمپ: تعیین شدن به عنوان یک سازمان تروریستی خارجی (FTO) عمدتاً "حمایت مادی یا منابع" را از گروه‌های تعیین‌شده محدود می‌کند. بنابراین، اگر تحریر الشام رهبر اصلی یک انتقال یا دولت جدید سوریه باشد، این ممکن است بر تعامل دیپلماتیک ایالات متحده یا ارائه کمک‌های خارجی تأثیر بگذارد. بریتانیا در ۹ دسامبر به طور عمومی اعلام کرد که در نظر دارد نام‌گذاری تروریستی HTS را بر اساس اقدامات این گروه در ماه‌های آینده بررسی کند. سابقه‌ای برای ایالات متحده وجود دارد که از فهرست سازمان‌های تروریستی خارجی یک گروه را حذف کند، اما بررسی این موضوع احتمالاً به رفتار HTS در ماه‌های آینده بستگی خواهد داشت./ ایرنا به کانال #علوم_سیاسی بپیوندید 👇 https://t.center/politicalsciencce