کوانتوم به زبانی ساده
سیر زمانی نظریهی
#کوانتومقسمت دوم: قرن 20
به دلیل تعداد بسیار زیاد رویدادهای قرن بیستم، تنها کشف های مهم تر را بررسی خواهیم کرد.
۱۹۰۰: ماکس پلانک برای توضیح رفتار جسم سیاه، مفهوم بسته های انرژی الکترومغناطیس یا همان انرژی های کوانتیزه شده را می دهد.
۱۹۰۲: گیلبرت لوییس برای توضیح قاعده ی اکتت، نظریه ی “اتم مکعبی” را ارائه میدهد.
۱۹۰۵: آلبرت اینشتین اثر فوتوالکتریک را با استفاده از نظریهی
کوانتوم پلانک توضیح میدهد.
۱۹۰۵: باز هم اینشتین اثرات حرکت براونی را ناشی از انرژی جنبشی اتم ها توضیح میدهد.
۱۹۰۵: باز هم اینشتین! نظریه ی نسبیت خاص و هم ارزی جرم و انرژی را ارائه می کند.
۱۹۰۷: ارنست رادرفورد آزمایش ورقه ی طلا را انجام میدهد و مدل اتمی خود را ارائه میدهد.
۱۹۰۹: تیلور الگوی تداخلی نور را نشان می دهد.
۱۹۱۲: ویکتور هس، وجود تابش کیهانی را کشف می کند.
۱۹۱۲: استدلال های ریاضیاتی را در تایید ماهیت کوانتومی انرژی ارائه می کند.
۱۹۱۳: میلیکان نتایج آزمایش قطره ی روغن خود را منتشر می کند که توسط آن، بار الکتریکی الکترون تعیین می شود.
۱۹۱۳: نیلز بور برای توضیح فرمول ریدبرگ (۱۸۸۸)، مدل اتمی خود را ارائه می کند.
۱۹۱۵: آلبرت اینشتین، نظریه ی نسبیت عام خود را ارائه می دهد که در واقع بیان میکند که فضا و زمان چگونگی به یکدیگر مرتبطاند.
۱۹۱۶: آرنولد سامرفیلد برای توجیه اثر زیمن (۱۸۹۶)، مدارهای بیضی شکل را علاوه بر مدارهای کروی پیشنهاد میدهد.
۱۹۱۹: لانگمویر مفهوم پیوند کووالانسی را مطرح میکند.
۱۹۲۲: آرتور کامپتون درمی یابد که طول موج های پرتوی ایکس به علت پراش انرژی تابشی الکترون های آزاد افزایش می یابد و کوانتای پخش شده انرژی کمتری نسبت به کوانتای اصلی دارد.
۱۹۲۳: لویی دوبروی دوگانگی موج-ذره را به ذرات تعمیم میدهد.
۱۹۲۴: بوز، قانون پلانک را با استفاده از یک قانون آماری جدید که بر بوزون ها حکمفرمایی می کند، توضیح می دهد و اینشتین آن را برای پیش بینی حالت چگالیده ی بوز-اینشتین تعمیم میدهد.
۱۹۲۵: جرج اولنبک و ساموئل گودسمیت وجود اسپین الکترون را به عنوان اصل موضوعه وارد میکنند.
۱۹۲۵: هوند، قاعده ی هوند را ارائه میکند.
۱۹۲۵: ورنر هایزنبرگ، ماکس بورن و جوردن، فرمول بندی مکانیک ماتریسی
کوانتوم را ارائه میدهند.
۱۹۲۶: کلاین و گوردون، تابع موج کوانتومی نسبیتی خود را که به نام معادله ی کلاین-گوردون شناخته می شود را ارئه میکنند.
۱۹۲۶: انریکو فرمی، ارتباط نظریه ی آمار اسپینی را کشف میکند.
۱۹۲۶: پائول دیراک، آمار فرمی-دیراک را معرفی میکند.
۱۹۲۶: اروین شرودینگر با استفاده از اصل موضوعه ی تابع الکترون، تابع موج و اپراتور هامیلتونی را ارائه میکند.
۱۹۲۷: ورنر هایزنبرگ اصل عدم قطعیت را فرمول بندی میکند.
۱۹۲۷: ماکس بورن، تفسیر کپنهاگی طبیعت احتمالی تابع موج را توسعه میدهد.
۱۹۲۷: بورن و رابرت اپنهایمر، تقریب بورن-اپنهایمر را معرفی میکنند.
۱۹۲۷: دیراک معادله ی موج
کوانتوم نسبیتی خود را ارائه می کند که به عنوان معادله ی دیراک شناخته میشود.
۱۹۲۹: جان لنارد جونز تقریب ترکیب خطی اوربیتال های اتمی را برای محاسبه ی اوربیتال های ملکولی معرفی میکند.
۱۹۳۰: دیراک وجود پوزیترون را پیش بینی میکند.
۱۹۳۰: پائولی وجود ذره ای بدون بار و بدون جرم به نام نوترینو را پیش بینی میکند.
۱۹۳۲: جیمز چادویک وجود ذره ی نوترون را اثبات میکند.
۱۹۳۲: ورنر هایزنبرگ، نظریه ی اختلال را برای مسئله ی تک الکترونی به کار میبرد.
۱۹۳۲: اندرسون از نظر آزمایشگاهی وجود پوزیترون را اثبات میکند.
۱۹۳۵: اینشتین، پودولسکی وو روزن، پارادوکس مشهور EPR را مطرح میکنند.
۱۹۳۵: شرودینگر آزمایش معروف خود یعنی گربه ی شرودینگر را مطرح میکند.
۱۹۴۲: رابرت اپنهایمر، رهبری پروژه ی منهتن را به عهده گرفت و تونل زنی کوانتومی را پیش بینی کرد.
۱۹۴۵: پروژه ی منهتن، نخستین انفجار شکافت هسته ای را در نیومکزیکو انجام میدهد.
۱۹۴۸: ریچارد فینمن، فرمول بندی انتگرال مسیر مکانیک کوانتومی را بیان میکند.
۱۹۵۷: اورت، تفسیر چندجهانی مکانیک کوانتومی را فرمول بندی میکند.
۱۹۶۱: جانسن، آزمایش دو شکاف یانگ را برای نخستین بار با ذره ای غیر از فوتون و با الکترون انجام میدهد.
۱۹۶۱: گلاشو مدل برهمکنش الکتروضعیف را توسعه میدهد.
۱۹۶۴: ماری گلمان، مدل کوارک هادرونها را پیشنهاد میدهد.
در قسمت بعد، به «معرفی
کوانتوم-کوانتش انرژی-مدل اتمی بور» خواهیم پرداخت.
⚛کانال علمی مهبانگ
👇♾@MehBang_physics♾