انجمن علمی نجوم دانشگاه اراک پلاریس

💠اصل عدم قطعیت هایزنبرگ چیست؟ویدیو دوبله فارسی!

🔶ﺍﮔﺮ ﻃﺒﻖ ﻋﺪﻡ ﻗﻄﻌﯿﺖ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ ﻋﻠﺖ ﻭﺍﮐﻨﺶ ﯾﮏ ﺫﺭﻩ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﯿﻢ ، ﺍﯾﻦ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﻋﺪﻡ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻣﺎﺳﺖ ﻭ ﻧﻪ ﻧﺒﻮﺩ ﻋﻠﺖ ! ﺍﻣﺎ ﺍﮔﺮ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ ﻋﻠﺖ ﺁﻥ ﺗﺼﺎﺩﻑ، ﺷﺎﻧﺲ ﯾﺎ ﻫﺮﭼﯿﺰ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺳﺖ، ﯾﻌﻨﯽ ﻋﻠﺘﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻥ ﻗﺎﺋﻞ ﺷﺪﯾﻢ
ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ﺣﺘﯽ ﺗﺼﺎﺩﻑ ﯾﮏ
ﻋﻠﺖ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﻫﺎ ﻭ ﺩﺍﻣﻨﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﻭﺍﮐﻨﺶ ﻫﺎﯼ ﺍﺣﺘﻤﺎﻟﯽ ‏( ﻭﻟﻮ ﺑﯿﻨﻬﺎﯾﺖ ‏) ﺭﺍ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻃﺒﻖ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻫﺎ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻻﺕ ﺍﺣﺘﻤﺎﻟﯽ ﺑﻮﻗﻮﻉ ﻣﯽ ﭘﯿﻮﻧﺪﺩ . ﺣﺎﻟﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﺭﻧﻬﺎﯾﺖ ﺭﺥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﺑﻌﻠﺖ ﺍﺣﺘﻤﺎﻟﯽ ﺑﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺑﻌﻠﺖ ﺗﺼﺎﺩﻑ ﺭﺥ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻣﺎ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﻣﺤﺪﻭﺩﯾﺖ ﺩﺳﺘﺮﺳﯽ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﻣﻮﺍﺟﻪ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﻭ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﻧﺪﺍﻧﺴﺘﻦ ﺭﺍ ﺩﻟﯿﻞ ﺑﺮ ﻧﺒﻮﺩﻥ ﺗﻠﻘﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﯾﮏ ﻣﻐﺎﻟﻄﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺍﺑﺘﺪﺍﯾﯽ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺷﺪﻩ ﺍﯾﻢ . ﭘﺲ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺍﮔﺮ ﻣﺤﺪﻭﺩﯾﺖ ﺩﺳﺘﺮﺳﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻫﻢ ﮐﻨﺎﺭ ﺑﮕﺬﺍﺭﯾﻢ ﻭ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ ﻋﻠﺖ ﺁﻥ ﺷﺎﻧﺲ ﯾﺎ ﺗﺼﺎﺩﻑ ﺑﻮﺩﻩ ، ﺑﺎﺯ ﻋﻠﺘﯽ ﻗﺎﺋﻞ ﺷﺪﯾﻢ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻗﺎﺑﻞ ﭘﯿﺸﺒﯿﻨﯽ ﻧﺒﻮﺩﻩ، ﺍﻣﺎ ﺍﯾﻦ ﻋﺪﻡ ﭘﯿﺸﺒﯿﻨﯽ ‏( ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺩﺭ ﮐﻮﺍﻧﺘﻮﻡ ﻣﺎ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯿﻢ ﺑﺎ ﺍﺣﺘﻤﺎﻻﺕ ﻫﻢ ﭘﯿﺸﺒﯿﻨﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ‏) ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﻋﺪﻡ ﻭﺟﻮﺩ ﻋﻠﺖ ﻧﯿﺴﺖ.

منبع:دیجی کالا مگ
#مکانیک_کوانتوم #بررسی_علمی
#اصل_عدم_قطعیت #کلیپ


🔰 @MehBang_physics 🔰

‍ 🌐تپ اختری که پادماده به سمت زمین ارسال میکند.

قسمت اول👇👇👇

♦اخترشناسان تپ‌اختری را در فاصله نزدیک به زمین رویت کرده‌اند که هاله عجیبی پیرامون‌اش وجود دارد و احتمالا مسئول پرتاب پادماده‌ به سمت زمین است. این یافته‌ها شاید بتواند معمایی را حل کند که اخترشناسان برای چندین سال در صدد رازگشایی از آن بوده‌اند.

🔶تپ‌اختر مورد نظر جمینگا(Geminga) نام دارد و یکی از نزدیکترین تپ‌اخترها به زمین محسوب می‌شود. این تپ‌اختر تقریبا ۸۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد و در صورت فلکی برج جوزا واقع شده است. این تپ‌اختر نه تنها در نزدیکی زمین واقع شده، بلکه در قالب پرتوهای گاما به روشنی می‌درخشد. البته هاله برای ما نامرئی است، چون که در قالب پرتوهای گاما می‌باشد. تلسکوپ فضایی پرتو گامای فِرمی (متعلق به ناسا) آن را کشف کرده است. احتمال می‌رود این هاله مسئول وقوع برخی از رویدادها در همسایگی ما باشد. این هاله به قدری بزرگ است که آسمانی به اندازه ۴۰ ماه کامل را پوشش می‌دهد. مقدار فراوانی پادماده در نزدیکی زمین وجود دارد و وجود آن برای چندین سال است که اخترشناسان را مبهوت کرده است.

⏳ @MehBang_physics⌛

💠«ماتیا دی مائورو» اخترفیزیکدان در دانشگاه کاتولیک آمریکا در واشنگتن و مرکز پروازهای فضایی گودارد ناسا در گرین بلت مریلند گفت: «تجزیه و تحلیل‌های ما نشان می‌دهد که این تپ‌اختر می‌تواند در این معما هم نقش داشته باشد که چرا یک نوع ذره کیهانی یعنی پاماده به وفور در نزدیک زمین یافت می‌شود. اینها پوزیترون‌هایی هستند که از آن سوی منظومه‌شمسی نشات می‌گیرند.»

🔹تپ‌اختر به بقایای ستارۀ غول‌پیکری گفته می‌شود که در قالب ابرنواختر دچار انفجار شده است. تپ‌اختر «جمینگا» نتیجۀ یک انفجار ابرنواختری در ۳۰۰ هزار سال پیش در صورت فلکی برج جوزا است. این تپ‌اختر، ستارۀ چرخانی است که جهت چرخش آن به سمت سیاره زمین است؛ به همین دلیل انرژی آن به سمت روانه می‌شود. به طور طبیعی، تپ‌اخترها با ابری از الکترون و پوزیترون احاطه شده‌اند. به همین دلیل است که ستاره‌های نوترونی دارای میدان مغناطیسی شدیدی هستند.

🔷این میدان‌های بسیار قوی، ذرات را از سطح تپ‌اختر دریافت کرده و باعث افزایش سرعت آنها به سرعت نور می‌شوند. این ذرات پرسرعت که شامل الکترون‌ها و همتایان پادماده‌شان(پوزیترون‌ها) می‌شوند، پرتوهای کیهانی به شمار می‌آیند. چون پرتوهای کیهانی نیز دارای بار الکتریکی هستند و در معرض اثرات میدان‌های مغناطیسی قرار دارند.

✨ وقتی پرتوهای کیهانی به زمین می‌رسند، اخترشناسان قادر به تعیین منبع آنها نیستند. در طول یک دهه گذشته، در مشاهدات و آزمایش‌های مختلف، پوزیترون‌های پرانرژی‌تری در مجاورت کیهانی ما شناسایی شده است. تلسکوپ فضایی پرتو گامای فِرمی، طیف‌سنج مغناطیسی آلفای ناسا و سایر آزمایش‌ها موفق به شناسایی آنها شده‌اند. دانشمندان انتظار داشتند تپ‌اخترهای نزدیک مثل «جمینگا» منبع این پرتوها هستند. اما به دلیل شیوۀ تاثیرپذیری‌شان از میدان‌های مغناطیسی، امکان تصدیق آن وجود نداشت.

ادامه دارد......
منبع:بیگ بنگ
#تپ_اختر #کیهان_شناسی #بررسی_علمی #نجوم #فیزیک_کوانتوم #مقاله

#انجمن_علمی_فیزیک_دانشگاه_اراک_مهبانگ

⚛کانال علمی مهبانگ👇
♾@MehBang_physics ♾

‍ 🔻ثبت تصاویر برخورد کهکشانی خیره‌کننده توسط تلسکوپ جمینی شمالی

🔶کهکشان‌های NGC 5394 و NGC 5395 تقریباً در فاصله‌ی 160 میلیون سال نوری از ما و در صورت‌فلکی تازی‌ها (Canes Venatici) قرار دارند.

یک کهکشان مارپیچی به نام NGC 5395 با قطر 140 هزار سال نوری، دارای یک منطقه روشن مرکزی است.
اما NGC 5394 یک کهکشان مارپیچی بسته است که در حدود 90 هزار سال نوری پهنا دارد و دارای بازوهای مارپیچی بسیار طولانی است.
این دوگانه‌ی کهکشانی توسط ستاره‌شناس آلمانی ویلیام هرشل (William Herschel) در 16 مه 1787 میلادی کشف شد.

✨ اخترشناسان رصدخانه‌ی جمینی گفتند: «هرشل از تلسکوپ غول‌پیکر 20 فوتی خود برای کشف این دو کهکشان، دقیقا در همان سالی که دو قمر اورانوس را کشف کرد، استفاده کرد.»
آن‌ها همچنین اضافه كردند: «امروزه بسیاری از منجمان از این دو كهكشان به عنوان ماهی‌خوار یاد می‌كنند.»

♦«در این تفسیر، کهکشان بزرگتر بدن پرنده و کوچکتر، سر آن است – با منقاری که در انتظار طعمه‌ی خود است.»
تصویر جدید جفت کهکشانی NGC 5394 و NGC 5395 با استفاده از Gemini Multi-Object (GMOS)، ابزاری نصب شده بر روی تلسکوپ Frederick C. Gillet Gemini North در رصدخانه‌ی جمینی در قله‌ی Mauna Kea، جزیره‌ی هاوایی بدست آمده است.
اخترشناسان بیان کردند: «این دو كهكشان قبلاً حداقل یک‌بار با یكدیگر برخورد كرده‌اند.»
«با این حال، برخوردهای کهکشانی می‌توانند یک فرایند طولانی از برخوردهای پی در پی گرانشی باشند که با گذشت زمان می‌توانند کهکشان‌ها را به اشکال عجیب و غریب و در عین حال غیرقابل‌تشخیص تبدیل کنند.»

💠«این کهکشان‌ها، مانند تمام برخوردهای کهکشانی، با رقص شبح‌واری بین ستارگانشان درگیر هستند زیرا فاصله بین ستارگان در هر کهکشان مانع از برخورد واقعی ستاره‌ای بین آن‌ها می‌شود و شکل نهایی آن‌ها فقط با استفاده از گرانش هر کهکشان تعیین می‌شود.»

«یکی از فرآورده‌های فرعی ناشی از آشفتگی‌های حاصل از این برخوردها، انعقاد گاز هیدروژن در مناطق تشکیل ستاره است.»
آن‌ها گفتند: «در این تصویر، این مهد کودک‌های ستاره‌ای به شکل توده‌های مایل به قرمز پراکنده شده در کهکشان بزرگ‌تر و نیز در کهکشان کوچک‌تر قابل مشاهده هستند»
«همچنین یک حلقه‌ی گرد و غبار در پس‌زمینه‌ی کهکشان بزرگتر قابل مشاهده است.»

منبع: sci-news
#کیهان_شناسی #نجوم #ساختار_کیهان #بررسی_علمی

⚛ @MehBang_physics ⚛

‍ 🔻تفاوت میان سه کلمه مهم و حیاتی در نجوم⬅️ شهاب،شهابوار و شهاب سنگ☄

1⃣ شهاب یا شخانه(meteor):
همان نوری را میگویند که با ورود یک جرم آسمانی به جو زمین ایجاد میشود و ما آن را از روی زمین میبینیم.
درواقع جسمی است که وارد جو میشود و بر اثر اصطکاک داغ میشود و میسوزد و این نور به سبب گرمای زیاد آن ایجاد میشود.

2⃣ شهابوار یا نیزک(meteoroid):
اجسامی در فضا(معمولا تکه های بجا مانده از سیارک ها یا دنباله دارها)که شایدبه زمین یا به هر سیاره و جسم دیگری در فضا برخورد کند و شاید به هم تا ابد هیچ اتفاقی برایشان نیفتد!
گاهی هم برخی از شهابوار عای بسیار کمیاب،سنگ هایی هستند که از ماه یا مریخ جدا شده اند. کلمه"meteoroid"
در ربان انگلیسی به معنای شبیه شهاب است.
شهابوار ها را بر اساس خواستگاهشان
به دو گونه تقسیم بندی میکنند:
1_شهاب های دنباله داری:قطعات ریز و حتی گردوغبار مانندی هستند که از دنباله دار ها جدا شده اند.
2_شهابوار های سیارکی:در اندازه های گوناگون،از میکروسکپی گرفته تا سنگ های بزرگ که خودشان در آغاز تشکیل منظومه شمسی پدید آمدند یا از سیارک های بزرگ تر جدا شده اند.

3⃣ شهاب سنگ یا آسمان سنگ
:(meteorite)
به شهابواری میگویند که در جو زمین به تمامی نسوخته و بخشی از آن به سطح زمین میرسد😨

منبع:کتاب ستاره شناسی به زبان آدمیزاد

#نجوم #کیهان_شناسی #بررسی_علمی
#پیشنهاد_ویژه

#انجمن_علمی_فیزیک_دانشگاه_اراک_مهبانگ

⚛ @MehBang_physics ⚛

🔻آیا می‌توان به مرز جهان هستی سفر کرد؟🤔
مرز عالم هستی یا به عبارتی لبهٔ جهان کجاست؟

♦در حقیقت باید گفت جهان ما مرز و لبه‌ای ندارد، چرا که توزیع ماده در جهان ما در هر جهتی یکسان است، بدون اینکه اهمیتی داشته باشد که شما به کدام سو نگاه می‌کنید بنابراین هیچ مکانی وجود ندارد که شما بتوانید به آن نقطه برسید و آن را انتهای جهان بنامید.
🔶این درست مانند این است که شما یک مورچه را در سطح یک بادکنک در نظر بگیرید، در این صورت این مورچه می‌تواند در هر جهتی حرکت کند بدون اینکه مرزی را مشاهده کند. حتی اگر سطح بادکنک بی‌نهایت وسیع باشد از دید مورچه هیچ لبه‌ای برای آن وجود نخواهد داشت.


💠اگر انبساط جهان را هم در نظر بگیریم، با بیشتر باد شدن بادکنک اگرچه نقاط قابل مشاهده‌ی مورچه از هم دور می‌شوند ولی باز هم تغییری در مرزهای جهان حاصل نخواهد شد.
#کیهان_شناسی #تورم #بیگ_بنگ
#بررسی_علمی #نجوم #پیشنهاد_ویژه


#انجمن_علمی_فیزیک_دانشگاه_اراک_مهبانگ

⚛کانال علمی مهبانگ👇
🌟 @MehBang_physics 🌟