جلسات مربوط به پیشرفت روستاها در سطوح بالای اداری در کشور بدین گونه است: نفر اول: وضعیت روستاها مناسب نیست. نفر دوم: وضعیت روستاها خیلی بد است. نفر سوم: مهاجرت از روستاها به شهر سبب حاشیه نشینی شده است. نفر چهارم: روستا ها زمانی خودکفا بوده اند. نفر آخر: روستاها را باید توسعه دهیم. بعد از جلسه ۵۰۰ ام ؛ هزاران بار این مباحث مطرح میشوند. هر کس بیشتر و بلندتر این مسائل را فریاد بزند برنده است. شاید باور نکنید اما راه حل پیشنهادی دولت برای پیشرفت روستاها ایجاد صندوق خرد مالی ؛ توانمندسازی؛ مشارکت؛ توسعه پایدار بعنوان رویکرد است. عجیبترین موضوع در جلسات این است همه می دانند مسئله روستا داخل روستا نیست اماهیچکس بخاطر منافع خود اعتراض نمیکند و حرف علمی و جدی نمیزند. ✅مسئله خانواده امروزه در تورم قیمت مسکن هزینه بهداشت و تحصیل و کاهش قدرت پول ملی و بیکاری اعتیاد و ... نهفته است نه در داخل خانواده. ✅مسئله کارخانه ها در جریمه دیرکرد بانک ها و افزایش میزان بهره بانکی و افزایش عوامل تولید و بی ثباتی بازار و ... نهفته است نه در داخل کارخانه. ✅مسئله روستا در سرکوب قیمت های محصولات کشاورزی و عدم نظارت دولت بر واسطه گرایی و افزایش بی ضابطه و ناگهانی نهاده های تولید و تورم ؛ انباشت منابع مالی در شهرها و تمرکز ناعادلانه فرصت ها در فضا نهفته است نه در داخل روستاها. مسئله رو اگر داخل روستا بدانیم به توسعه پایدار و توانمندسازی و ظرفیت سازی روی خواهیم اورد اما اگر مسئله روستا را در خارج روستا بدانیم و آن را در اولویت قرار دهیم ناچارا به رویکرد اقتصاد سیاسی فضا توجه خواهیم کرد. چون فرض رویکرد اقتصاد سیاسی این است روستاییان از اساتید با شعور دانشگاه بیشتر نفهمند مسائل را کمتر هم درک نمیکنند. و اگر دولت مردان نمایندگان مجلس و قوه قضاییه و بانک ها با پتک تورم و بی کفایتی هر روز بر سر روستاها نزنند؛ خود روستاییان گلیم خود را از آب بیرون خواهند کشید. حدود ۳۰ نهاد دولتی و غیردولتی در روستاها دخالت دارند؛ همه هم مدعی؛ همه هم مغرور و خودخواه؛ عین خمیر بازی به روستا مینگرند؛ نگاه کاملا از بالا به پایین؛ به هیچ وجه سازمان الف با سازمان ب هماهنگی و همکاری ندارد و این مسئله خط قرمز و تابو شده است. هر سازمانی یک تنه میخواهد روستاهای کشور را پیشرفت دهد. عدم مدیریت یکپارچه روستایی و شهری (فضا) عامل مهم دیگری است در جهت نابودی روستاها. برخی از سازمان های دولتی الحق شایسته لقب قاتل روستاها هستند. اما مدعی ترین سازمان هستند و بیشترین منابع مالی را در اختیار دارند.