خاطرات یک پیشی

نصف مشکلات من تو زندگیم بخاطر اینه که خایه‌مالی بلد نیستم وگرنه که.

اونی که دنبال تنمه، حقش خوردن عنمه نانای نای .

وقتی چیزی راجب زندگی من نمیدونی پس گوه نخور.

وقتی باهات صمیمی نیستم گوه میخوری شوخی بیجا میکنی .

وقتی آدم حسابت کردم و بهت بهاء دادم دیگه پشت سرم گوه نخور.

نباید فکر کنیم عن خاصی هستیم و بقیه رو از بالا نگاه کنیم .

نیاز نیست دلقک بودنت رو عمومی کنی .

شاید آدم افسرده و دپرس و فقیر و تنهایی باشم ولی حداقلش گوه خور نیستم .

‏می‌دونی کی کنسله؟
اونی که فهمید تو ناراحتی ولی هیچ تلاشی نکرد.

‏آدما جدی جدی اگه به روشون نیاری فکر میکنن خری.

مردم از سر علاقه چه کارها که نمی‌کنن، بعد تو حاضر نیستی سریال موردعلاقه‌مو ببینی؟

اشتباه کردم واسه همه سگ بودم واسه تو میومیو، باید از همون اول جرت میدادم .

‏یه جوری همش کمر درد دارم انگار هشتاد سالمه .

نباید صد هزار بار به کسی که بهتون آسیب رسونده فرصت بدید .

نباید جلو جلو واسه چیزی ذوق کنیم .

هزاران هزار پسر بور بمیره ولی اون یدونه پسر چشم ابرو مشکی تب نکنه.

شاید نجات دهنده همون گربه‌ایه که مامانم نمیذاره بیارم.

‏Remember:
تو بعدا دستات رو میشوری ولی اون پیشی خیابونی شاید هیچوقت دیگه محبت نبینه و نازنازی نشه 💔 .

‏Remember:
‏آدمای ناراحت بیشتر از بقیه میخندن.

‏Remember:
‏تو واقعا خیلی زیبایی.