آبی ست آبی ست نگاه او آبی ست گویا آسمان را در چشم هایش ریخته اند وقتی دست های مرا در دست می گیرد گردش خون را در سرانگشت هایش احساس می کنم نبضش چنان به سرعت می زند که گویی قلب خرگوشی را در سینه اش پیوند کرده اند وسواس دوست داشتن مرا به یاد ماهی قرمزی می اندازد که در آب های تنگ بلور به آرامی خواب رفته است یک روز ماهی قرمز از آب سبک تر خواهد شد و دستی ماهی قرمز را که دیگر نه ماهی ست و نه قرمز از پنجره به باغ پرتاب خواهد کرد تا باران خاکستری مرغان ماهیخوار بر برگ های سپیدار و زردآلو فرو ریزد قلب من مانند قهوه خانه ی سرراه یاد آور غربت است هیچ مسافری را برای همیشه در خود جای نخواهد داد. #کیومرث_منشی_زاده #قرمز_تر_از_سفید ۱۳۷۰ #شاعر_ریاضی #قلمرو_شعر ▪️به #انتخاب سید حمید شریف نیا 🆔 @piaderonews  👈