https://artreview.com/philosophy-of-the-home-emanuele-coccia-penguin-review/
وان حمام در کنار مبل در اتاق نشیمن #فلسفه_خانه
Philosophy of the Home
by Emanuele Coccia
کتاب فلسفه خانه اثر امانوئل کوچیا
دوست من سابین آپارتمان خود را به یک نوازنده اجاره می داد که یک بار از او پرسید که آیا می تواند وان حمام را به وسط اتاق نشیمن منتقل کند. اگر صاحب آن امانوئل کوچیا (فیلسوف) بود، ممکن بود نوازنده اکنون در مقابل آتش، در میان کتابها و کوسنها و دوستانش غوطهور شود که از نظر این فیلسوف بهتر از حمام کردن در گنجهای از کاشی که در آن وان بهداشتی که پشت در قفل شده است، در وان حمام اندام خود را به طور معمول تمیز میکنیم، احتمالاً آنها را نوازش میکنیم و احتمالاً به آنها فکر میکنیم.
حمام - خصوصی، خصوصی - جایی است که اروتیسم شکل دهنده ما تقریباً یا به طرز غم انگیزی راه خود را با لذت های خوشایند جدا کرد. اما اگر آنها با اتاقهای نشیمن مبادله شوند، ممکن است، «جنسیت آزاد... خانهها را از منطق حبس که هر حمام مظهر آن است رها کند... آن را به فضایی تبدیل کند که در آن هر بدن با اجسام دیگر تلاقی کند و توسط آنها قطع شود».
آشپزخانه نماد عشق و استحاله است «که در آن خطوط جداکننده بین چیزها و افراد معلق است و تضاد بین انسان و غیرانسان به یک آمیختگی شادیبخش وارونه میشود».
در کتاب «فلسفه خانه» ، کوچیا ما را در مخمصه سرمایهداری متاخرمان راهنمایی میکند و از اتاقی به اتاق دیگر میرویم. کتاب کوتاه او از طریق موجودیت بینهایت قابل درکتر خانههای شیرین خانههای ما، به جزئیات هویت، برابری و «روح جهان» میپردازد.
اما واقعا خانه چقدر شیرین است؟ به هر حال، این آخرین شکایت رئیس خانواده ظالم و خشونت اوست، موضوعی که کوچیا به آن نمیپردازد. آنچه او در مانیفست خود مطرح می کند، خانه به عنوان یک پوسته خصوصی و محافظت شده است که در آن خودمان را می سازیم و آن را از نیش ها و ضربات سرمایه داری دولتی، جامعه و بازار ترمیم می کنیم. اما، عملاً، خانههای ما دیگر نمیتوانند از ما در برابر دنیای بیرونی دفاع کنند: آنها بیش از حد به تلویزیون، تلفن، پست، اینترنت، اینترنت اشیا متصل هستند! آیا پناهگاه های پنیر سوئیسی بی نهایت ما بهترین چیزی است که می توانیم به آن امیدوار باشیم؟....
Emanuele Coccia
(Philosopher)
@philooart 🔸️فیلوآرت👁🗨