✅ آقا
#پسر ها، چه زمانی وقت
#ازدواج است!؟؟
💠 نیاز درونی به ازدواج
💠روانشناسان می گویند در یک ازدواج اگر ۴۹ درصد قضیه انتخاب و پیدا کردن یک
#همسر مناسب باشد ۵۱ درصد به آمادگی پسر برای متعهد شدن باز می گردد. بنابراین آمادگی فکری و روحی جوان برای پذیرش مسئولیت و متعهد ماندن به آن بسیار مهم است. اگر پسری زودتر از آنکه احساس نیاز درونی به ازدواج کند راهی خانه بخت شود، خیلی زود از زیر بار مسئولیت ها شانه خالی می کند.
✨ نیاز به ازدواج ، فقط جنبه جنسی ندارد. شما شاید از زمان بلوغ نیاز به رابطه جنسی را احساس کنید اما نیاز به ساختن یک خانواده و داشتن همسر و همدم را نه. وقتی آماده ازدواج هستید، به وضوح دلتان برای داشتن خانواده خودتان می تپد و نیاز به تشکیل خانواده خود، نیاز به داشتن خانه و زندگی خود و استقلال از والدین، نیاز به زیر پر و بال گرفتن همسر، نیاز به پدر شدن و فرزند داشتن را تجربه می کنید.
💠 ظرفیت محبت
💠دوست داشتن همسر در واقع به معنای ارتباط برقرار کردن با او نیست بلکه به معنای درک کردن وی و ایجاد تفاهم در رابطه است. در یک رابطه بالغانه و ماندگار، شما باید بتوانید از برخی از کاستی ها و نواقص چشم پوشی کنید و برخی از نقاط قوت زندگی را بزرگ کرده و از آن بهره مند شوید. باید ظرفیت توجه و حضور در کنار همسر برای شما ایجاد شده باشد. همسرانی که نمی توانند به نیازها و تفکرات همسرشان فکر کنند و در هنگام لزوم مانند ناراحتی و بیماری و مشکلات در کنارش حضور روحی و فکری علاوه بر جسمی داشته باشند در زندگی موفق نخواهند بود.
💠 قدرت مبارزه
💠زندگی پر از پستی و بلندی است و وقتی ازدواج می کنید، باید به عنوان یک مرد و کانون خانواده بتوانید از پس این پستی و بلندی ها برآیید. آیا توانایی این را دارید که مثل پدرتان (یا هر مرد موفق دیگری) سکاندار خانواده باشید؟ اگر هنوز با هر شکستی زمین می خورید و بلند نمی شوید، اگر تکلیف تان با زندگی خودتان روشن نیست، اگر آرزوهای زیادی دارید که برای رسیدن به آنها باید بلندپروازی و ریسک کنید، هنوز آماده ازدواج نیستید. ازدواج نیاز به ثبات، منطق و هدف دارد.
💠 اعتقاد به
#زندگی_مشترک 💠برخی از جوانان با وجود اینکه از نظر جسمی و تحصیلی و حتی اقتصادی شرایط ازدواج دارند از نظر درونی تمایلی به این کار ندارند. زیرا آنها اعتقاد چندانی به زندگی مشترک ندارند. در چنین مواردی اگر با آنها صحبت شود، خواهند گفت که من به تنهایی نیز می توانم به خوبی زندگی کنم و نیازی به داشتن شریک زندگی نمی بینم. اینها افرادی هستند که به زندگی مداوم در کنار فردی دیگر اعتقاد ندارند و نمی توانند زندگی مشترک موفقی را تجربه کنند.
💠 تمایل به استقلال
💠اگر جوانی هنوز به استقلال روحی و فکری و شخصیتی نرسیده باشد که بتواند خودش با در نظر گرفتن جوانب امر تصمیمی بگیرد و بر آن بایستد و حتی در صورت بروز مشکل مسئولیت حل و یا کنار آمدن با آن را به عهده بگیرد اصلا برای ازدواج شایسته نیست. اگر قرار باشد با انتخاب یک مورد در زندگی چنان تأثیرپذیر باشد که با نظر دیگران از تصمیم قبلی خود صرف نظر کند نه تنها خودش هرگز در زندگی راضی نخواهد بود، بلکه شریک زندگی اش نیز در کنار او احساس امنیت نخواهد کرد.
💠 اولویت های مشخص
💠برخی افراد به کارهای دیگر مانند طی کردن مدارج عالی و یا پرداختن به برخی از رشته های ورزشی به قدری علاقه دارند که به گفته اطرافیان تمام اولویت زندگی شان تلقی می شود. چنین گروهی هنوز آمادگی لازم برای ازدواج را ندارند زیرا اولویت اول زندگی شان تحصیل- کار یا ورزش است و نمی توانند آن را با مواردی نظیر همسر و یا زندگی مشترک جایگزین نمایند.
@Psychologist_111365https://t.center/peyvandsharif
