✅ روسیه‌ای که به آن متکی بودیم! شورش گروه واگنر، نیروهای مزدوری که در جنگ با اکراین از طریق روسیه به کار گرفته شده بودند، حادثه‌ای عجیب نیست! روسیه جز استیلای خشک نظامی، بلندپروازی‌های نمایشی، سابقه ابرقدرتی، و اقتصادی ناکارآمد و فاسد و نفت و گاز دولتی چیزی برای عرضه در جهان ندارد. از همان آغاز تهاجم روسیه به اوکراین، با گذشتن یک هفته، و عدم موفقیت سریع مسکو بر اکراین، همه چیز قابل پیش‌بینی بود. فرسایشی شدن جنگ روزهای بسیار سخت و ناگواری را برای پوتین به همراه خواهد داشت. بسیاری از تحلیلگران متوجه شدند، جز مقامات کشور ایران! از دیشب گروه ۲۵ هزار نفره جنگجوی پولیِ واگنر، مسیر حرکت خود را از جهت اکراین به سمت مسکو تغییر داده و ضمن تصرف نسبی شهر جنوبی رستوف، اعلام کرده به سمت مسکو در حرکت است. رسانه‌های دولتی ایران تلاش دارند با بی‌اهمیت شمردن این اقدام مهم گروهی نظامی، دلگرمی می‌دهند بزودی انها سرکوب خواهند شد! اگر چه در مسکو عملا حکومت نظامی اعلام شده، بورس روسیه سقوط کرده و روبل، پول رسمی آن کشور در سراشیبی قرار گرفته. مهم نیست ظرف ۴۸ ساعت یا یک هفته گروه واگنر سرکوب شده، به یک تفاهم شکننده تن بدهند یا نه. مهم آن است که سیستم حاکمیتی مستقر در مسکو، توان نقش‌آفرینی منطقه‌ای خود را نیز از دست داده. تا چه رسد به نقش جهانی‌اش. مشکلات درونی روسیه به خودش مربوط است. ۲۵ هزار نیروی واگنر کشته شوند، یا همه اکراینی‌هایی که تا به‌حال توسط همین گروه مزدور کشته شده‌اند، جز تأسف چیزی برای ما نداشته. اما حاکمیت ما باید متوجه شود، روسیه دیگر ابرقدرتی نیست که بتوان با تکیه بر آن برای غرب شاخ و شانه کشید. حقیقت این است که پوتین در حمله‌اش به اکراین اشتباه کرد و در تله ناتو گرفتار شد. حاکمیت ایدئولوژیک محور ایران نیز در حمایتش از پوتین اشتباه کرد و بر اسب بازنده پوتین شرط بست. ارسال پهپاد به روسیه اشتباهی بزرگ بود که دههاتحریم جدید به کشورمان تحمیل نمود. روش‌های پوتین برای تحکیم قدرت، مبتنی است بر روش‌های کهنه و ناکارآمد صد سال پیش. مقامات عالی نظام به تانک‌هایی که در خیابان‌های مسکو برای حفظ پوتین امروز می‌چرخند دقت کنند. این تانک‌ها نشانه تزلزل است، نشانه ناتوانی است، نه قدرت. امروز اینترنت در مسکو بشدت فیلتر شده. فیلتر اینترنت نشانه ضعف و فروپاشیدگی است، نه تدبیر. پوتین ولو کیف و همه اکراین را تصرف کند، که نمی‌تواند. ولو گروه نظامی مزدبگیر واگنر را نابود کند. پوتین در نمایش انتخاباتی باز رئیس‌جمهور شود. دیگر روسیه هرگز کشوری اثر گذار و قوی نخواهد شد، با وجود همه بمب‌های هسته‌ایش! روسیه قابل اتکا نیست. قابل سرمایه‌گذاری نیست. قابل مدل‌گیری نیست. در تهران نمی‌شود فردا تانک آورد. در ایران واگنر ۲۵ هزار نفره نیست! دیروز صبح کسی تصور نمی‌کرد امروز مسکو متشنج و متزلزل باشد. اما شد. آیا دولتمردان ما قرار است همچنان چشم‌‌هایشان را ببندند! و پا جای پای پوتین بگذارند!؟ نه روسیه قابل اتکا بود. نه وضعیت اسفبار ایران و نارضایتی‌های اجتماعی قابل دوام است. نویسنده: رحیم قمیشی