عاشوراء واربعین وحسین(ع) مکتب درس آموزی اند نه محفل دورهمی!!!!
امسال
#زیارتاربعین مانند سالیان قبل از ورود ویروس کرونا، درکارنبود.
پیاده روی وزیارت
اربعین یک زیارت عادی نبود.درس ها در آن نهفته بود.
اربعین را نمی توان
با دو جمله و دونوحه نوشت وخواند.باید
اربعین را زندگی کرد.
آن چه در
پیاده روی
اربعین هرسال به چشم می خورد این که معیار آدم ها
#پول نبود!
کافی بود عزم رفتن کنی ،حتی اگر کارت بانکی در جیبت وپولی همراهت نبود نه گرسنه می ماندی ونه بی سرپناه!
فرق نداشت کدام ملیت هستی و ازکدام نقطه پا به این راه نهاده ای .اصلا آنجا غریبگی معنا نداشت .همه
با گفتن "سلام برحسین"و "حب الحسین یجمعنا"آشنا می شدند ویکی میزبان می شد ویکی مهمان .والبته خاک پای مهمان برایشان توتیا بود و هر چه در توان داشتند به مهمان عرضه می کردند ،
عشق حدو مرز نمی شناسد،
عشق منت ندارد ؛
عشق شیدایی دارد،
#عشقحسین همه
را شیدا کرده ....
نه صف های طولانی حال زائران
را خراب می کرد و نه ازدحام جمعیت کلافه شان می نمود.
ترافیک شهری نبود که راننده های پرخاشگر تا نصفه خود
را ازماشین بیرون بکشند وبا دیگران ناملایم باشند ؛آن جا مهربانی و خوشرویی نذر می کردند.آن جا صبر تقسیم می شد.گرسنگی مفهوم نداشت و فقیر وغنی
را تمایزی نبود.
#عاشوراءواربعینوحسین(ع)سراسردرساست.
آیا فرصتی نیست همان اخلاق
پیاده روی
را در شهرمان
پیاده کنیم؟آیا فرصتی نیست درس بگیریم و
#گذشت را در روابط اجتماعی مان واردکنیم و معیارمان پول و منت و بی تفاوتی وپرخاش وسودجویی وخودخواهی و...نباشد؟
#درشهرماناربعینراپیادهبرویمباعشقباصبرباگذشتدلنوشته ی یک مخاطب
@payamedelfan