اورثینکر

دوره امتحانات داره مزاحم وقت تلف کردنم میشه.

‏- من بازم ریدم.
+ فدای سرت عزیزم، بیا بغلم.

سعی میکنی با احساساتم بازی کنی؟ ولی اگه پیداش کردی منم بازی.

من اولش خجالتیم، بعدش پادکستم.

اینکه دیگه نمیتونم کسیو دوست داشته باشم، بهترین بلاییه که سرم اومده.

وقتی مدت طولانی تنها میمونی، بعدش دیگه نمیخوای کسی نزدیکت بیاد.

منو اون رفیقم که فقط به اون میتونم بگم حالم بده:

اون دورانی که صبر میکردم یکی تغییر کنه تموم شد.
الان فقط رها میکنم.

بهترین لحظه‌های زندگیت غرهای منن.

دیگه حوصله‌ی بحث ندارم، بیاین همو کتک بزنیم هرکی برد یعنی حق با اونه.

من غنی‌ام، غنی از اضطراب، شاش، بدبختی، بی‌پولی.

وقتی خودم از درون مردم،
ولی رفیقم به دلگرمی نیاز داره:

فرایند حذف آدما از زندگیم، خیلی یهویی اتفاق میوفته. یهو با خودم میگم؛ چرا این آدم باید اینجوری باهام رفتار کنه؟ بعدش بای.

میگن نجات دهنده تو آینس، خب اینکه خیلی گشادههه.

به هیچ کس نمیتونم بگم چی تو سرم میگذره، دلم میخواد فقط تو خودم باشم. چون بقیه کمکی نمیکنن فقط بیشتر زخم میزنن.

آرامش من، مهمتر از اثبات حرفام به شماعه.

یه بار هم وقتایی که حالتون خوبه سراغ آدمارو بگیرین، آدما زباله‌دون احساسات منفی و بدبختیاتون نیستن.

لطفا اگ دوستم دارین بهم یادآوری کنید.ممنون.

همه چیز توی دنیا هول محور شما نیست که همه چیو به خودتون میگیرین.

یجوری دائما مضطربم، که وقتی نرمالم انگار یچیزی کمه.