◾️ پله‌های دارالحکومه را بالا می‌روم. می‌ترسم؛ نه برای خودم، دلم پیش توست که راه افتادی. این نامردمانِ دنیاپرست، امام نمی‌شناسند. هر چه در نامه‌ها بود ادعا بود و دروغ.
◽️ هنوز صدایشان در گوشم است: «بگو حسین بیاید، ما امام می‌خواهیم، سایهٔ سر می‌خواهیم.» برق سکه‌ها را که دیدند، ولیّ خدا یادشان رفت.
◾️ دیگر به پشت‌بام رسیدم. خداحافظ حسین جان، من که به آرزویم رسیدم: «در راه ولایت فدا شدن»
