نه عزیزان، مشت نمونه‌ی خروار نیست!
آن تعداد انگشت‌شماری که به نام کُرد در هر مراسمی می‌رقصند و «هه‌لپه‌ڕکێ» می‌کنند را، نماینده‌ی کُردها ندانید.
اگر این فضای مجازی نبود که این تعداد بسیار ناچیز را بزرگ‌نمایی کند، کسی به کُرد چنین نگاهی نداشت که این‌روزها دهان به دهان می‌شود. تمام این مراسمات نوروز و انار و غیره را حساب کنید، کمتر از ۱۰ هزار نفر حضور یافته‌اند، که بسیاری از آنان هم برای تفریحی ساده و تماشای تفریح رفته‌اند (که به هیچ عنوان حضور در چنین مراسماتی هم، مورد تایید نیست).
و تعداد آن‌هایی که خود و خانواده‌شان را در این مراسمات به نمایش گذاشته‌اند، از این رقم هم کمتر است. بسیار کمتر. جمعیت باشرف و باغیرت و متدین کُرد را، به این چشم نگاه نکنید. خطابم به خود مردم کُرد است. گمان نکنید ما تغییر کرده‌ایم. شرفمان را وا گذاشته‌ایم و غیرتمان را لگدمال کرده‌ایم.
حاشا و کلا! هرگز چنین نبوده و نیست.
همه از دیدن این وقایع، دلخوریم. و سخن گفتن از این شرایط کاملا قابل درک است؛ نقد کنید، در راه اصلاح بکوشید، اما طوری وانمود نکنید که کُرد دیگر از دست رفته و همه به ناموس کُرد به چشم ابزار می‌نگرند و آبروی‌مان رفته است و ...!
هوشیار باشید. شیطان از ناامیدی پس از گناه، بیشتر از خود گناه لذت می‌برد. دشمن از این که خودمان را بد بدانیم، بیشتر از این که بد باشیم، خوشحال می‌شود.
خطاب آخرم به آن عزیزانی است که به قصد خودنمایی به آنجا نرفته‌اند! به قصد گناه به آنجا نرفته‌اند! رفته‌اند که به قول خودشان تفریحی بکنند و کمی شاد باشند! برادران و خواهران عزیز، شما با رفتن‌تان به این مراسمات، در گناهِ آن عده شریک خواهید بود. هرکجا هستید، اگر این پیام به دستتان رسید، نیت خود را با خود مرور کنید، بر پیامبرمان (ﷺ) صلواتی بفرستید، و تصمیم بگیرید که دیگر در چنین مراسماتی شرکت نکنید.
✍دکتر امید حبیبی
@noorolbian
