🔺 داستان باستان | یخ‌چال بدون عوارض و بی‌نیاز از انرژی شرح تصویر : از یخ‌چال‌های باستانی ایران که تا بیش از دو هزار و ۴۰۰ سال قدمت دارند. قطعات یخ را در فصل زمستان از کوه‌های پیرامون و دورتر به این سازه‌های بیابانی انتقال می‌دادند و بنابراین یخ‌ها در سراسر تابستان حتی در گرم‌ترین مناطق باقی می‌ماندند. هم‌چنین از آن‌ها برای خنک و سالم نگه داشتن غذا، مواد خوراکی و میوه در تابستان‌های تاقت‌فرسا استفاده می‌شد. این گنبدهای خشت و گِلی، تا ۱۸ متر بلندا داشتند و هوا از راه «تله باد» به زیر آن‌ها جریان می‌یافت تا از فساد محتویات یخچال جلوگیری شود. نگهداری یخ و غذا در این سازه‌ها به انرژی و سوخت نیاز نداشت؛ چنان‌که عوارض و هزینه نیز نداشت؛ با سازوکاری ظاهراً ساده که نسل‌های امروزی هنوز نتوانسته‌اند مانند آن‌ها را بسازند. آیا تمدن کنونی در حال پیش‌رفت است یا پس‌رفت؟ آیا تمام آن‌چه را که امروزه به نام تکنولوژی و ساخته‌های مبتنی بر آن در اختیار داریم، چیزی بیش از اسبابِ بازی و سرگرمی است؟ [تکنولوژی باستان چه شد؟ - یک] [تکنولوژی باستان چه شد؟ - دو] [«داستان باستان» قبلی] @nonewwar https://t.center/nonewwar