طلیعهٔ صفر
ای دل! مگر نه خاتمه ماه محرّم است؟
«باز این چه شورش است که در خلق عالم است؟»
گر ماجرای کوفه و کرب وبلا گذشت
«باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است؟»
گویا طلوع کرده به شام، آفتاب عشق
«کآشوب در تمامی ذرّات عالم است»
صبح ورود شام چنان تیره بُد کز آن
«کار جهان و خلق جهان، جمله درهم است»
سرهای کشتگان همه بر دوش نیزه‌ها
«سرهای قدسیان‌همه بر زانوی غم است»
آن محشری که کرد به پا چوب خیزران
«بی نفخ صور خاسته تا عرش اعظم است»
رشک مَلَک خرابه‌نشین شد که «محتشم»
گفتا: «عزای اشرف اولاد آدم است»
ویرانه و دل شب و دردانه و پدر
آری؛ بساط عشق به‌خوبی فراهم است
فردا سپیده، چشم در آن بزم تا گشود
بر گِرد شمع دید که پروانه‌ای کم است
#جواد_هاشمی_تربت#محتشم_كاشانی🏴
