⭕️⭕️مرگستان هنوز یکشنبه تمام نشده، روز دوم هفته است. تلگرام را نگاهی می‌اندازم لابه‌لای پیام‌ها بعد از مدت‌ها پیام یکی از دخترانم را می‌بینم. از آن دختران بسیار نیک... « سلام استاد خوبید؟ مدتی‌ست که می‌خواستم ببینم‌تان و باهاتان کلی حرف بزنم گفتم نکند مزاحم باشم.. راستش من هم دارم بار سفر می‌بندم. به طرز عجیب و سریعی امکان رفتنم جور شد. اما سخت‌ است بدون دیدن‌ شما بروم. اگر وقت داشتید بگویید پیش از رفتن چند دقیقه‌ای هم که شده ببینمتان و... » گردنم تیر می‌کشد. جمعه غروب هم یکی از بچه‌های شریف آمده بود دیدنم او هم از رفتن یکی دیگر از پسرانم می‌گفت. چهل و هشت ساعت دو مسافر ، دو مهاجر دو...(؟!) راستش دیگر برای من پایان تمام سخن‌ها دارد فرامی‌رسد. مثلن در شرح حال این لحظات نمی‌دانم چه واژه‌گانی را باید کنار هم چید و چه‌گونه و اصلن چرا...؟! نه در وصف صدر و ذیل مسندنشینان غاصب ابلیس صفت دیگر واژه‌ای می‌یابم و نه در شرح و تحلیل این اوضاع بوالعجب و نه در بیان حال و احوال خودم ... همه چیز بی‌رنگ ، عادی ، بی‌معنا و... جهان ما پیش‌تر پوچ شده بود و چندی است که به برهوت هیچ درآمده‌ایم. پوچ با هیچ فرق دارد. جوانانی که بیش‌ترشان به‌درد بخورند و در اغلب امور علمی و اخلاقی و ... سرآمد هستند، پدر و مادر و دوست و ... سرزمین خود را پشت سرمی‌گذارند و می‌روند و ما لحظه لحظه پیر می‌شویم و پیری‌مان سرعت می‌گیرد.. خدا نمرده است. خوابیده است و قصد هم ندارد بیدار شود. ما تنهاتر می‌شویم و.. راستی حتا نپرسیدم : کجا؟! - چه فرق می‌کند؟! #محسن_یارمحمدی دی ماه ۱۴۰۳ @niyazestanbarani 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹