داستان بدن انسان ـ ترجمه نيک گرگين آلرژی امتياز عفونت‌زدايی نکردن هر آنچه را که می‌بينيم، یا خودداری از استفادۀ بیش از حد از آنتی‌بیوتیک‌ها و داروهایی ديگر از این دست این است که برخی از میکروب‌ها و کرم‌ها نقش مهمی در فعال کردن سیستم ایمنی دارند. همان‌طور که استخوان‌های شما برای رشد نیاز به تحمل فشار دارند، سیستم ایمنی بدن شما نیز برای بلوغ مناسب به میکروب‌ها نیاز دارد. سیستم ایمنی در حال تحول، مثل هر سیستم دیگری در بدن، نیاز به تعامل با محیط دارد تا قابليتش را به طور مناسب با نيازها مطابقت دهد. مقابلۀ ناکافی ایمنی به یک مهاجم خارجی مضر می‌تواند به معنای مرگ باشد، اما مقابلۀ بيش از حد لازم نیز خطرناک است، زيرا می‌تواند سلول‌های بدن را مورد حمله قرار دهد، و به صورت یک واکنش آلرژیک یا یک بیماری خود ایمنی جلوه‌گر شود این تفکر که مقدار معینی از آلودگی هم طبیعی است و هم برای ایجاد یک سیستم ایمنی سالم ضروری است، به عنوان فرضیۀ بهداشت شناخته شده است. آلرژی‌ها پاسخ‌های التهابی مضری هستند که زمانی رخ می‌دهند که سیستم ایمنی بدن نسبت به مواد معمولی خوش‌خیم، مثل بادام‌زمینی، گرده یا پشم واکنش افراطی نشان دهد. برای بررسی اینکه چگونه و چرا رعایت بیش از حد بهداشت می‌تواند مواد بی‌ضرر، مثل گرده، را مرگبار کند، اجازه دهید مرور کوتاهی دربارۀ نحوۀ محافظت سیستم ایمنی داشته باشيم. وقتی مواد خارجی وارد بدن می‌شوند، سلول‌های خاصی از بدن مهاجمان را هضم می‌کنند و سپس تکه‌هايی (معروف به آنتی‌ژن) را روی سطوح آنها، مانند تزئینات درخت کریسمس باقی می‌گذارند. سپس سلول‌های ایمنی ديگر، معروف به سلول‌های تی‌ کمک‌کننده، که در سراسر بدن شما وجود دارند، فعال می‌شوند و سلول‌های مهاجم را با آنتی ژن‌ها روبه‌رو می‌کنند. معمولاً سلول‌های ايمنی «تی کمک‌کننده» با آنتی‌ژن‌ها مدارا می‌کنند و هیچ کاری انجام نمی‌دهند. با این حال، گاهی اوقات، یک سلول ايمنی تی کمک‌کننده آنتی‌ژن را مضر ارزيابی می‌کند. هنگامی که این اتفاق می‌افتد، اين سلول ايمنی دو گزینه دارد. یکی از آنها به کارگیری گلبول‌های سفید بزرگ است، که هر چیزی را با آن آنتی‌ژن می‌بلعند و سپس هضم می‌کنند. این نوع پاسخ سلولی تمام سلول‌های آلودۀ بدن (توسط ویروس‌ها یا باکتری‌ها) را از بين می‌برند. گزینۀ دیگر، که برای مبارزه با مهاجمان، که در جریان خون یا مایعات دیگر در بدن شناورند، بهتر عمل می‌کند، این است که سلول‌های ايمنی «تی کمک‌کننده» سلول‌هایی را فعال کنند که آنتی‌بادی‌های مقابله با آن آنتی‌ژن خارجی خاص را تولید می‌کنند. انواع مختلفی از آنتی‌بادی وجود دارد، اما واکنش‌های آلرژیک تقریباً همیشه آنتی‌بادی‌های آی‌جی‌ای (همچنین معروف به گلبول‌های ايمنی آی‌جی‌ای) را درگير می‌کنند. وقتی این آنتی‌بادی‌ها به آنتی‌ژن متصل می‌شوند، سلول‌های ایمنی دیگری را جذب می‌کنند، که حملۀ همه‌جانبه‌ای را به هر چیزی که به صورت آنتی‌ژن نمايان می‌شود انجام می‌دهند. در میان سلاح‌های به کار رفته، مواد شیمیایی، مثل هیستامین وجود دارد‌ که باعث التهاب می‌شوند ـ جوش، آبریزش بینی، یا گرفتگی مجراهای هوایی در ریه‌ها. آنها همچنین باعث گرفتگی عضلانی می‌شوند و به صورت آسم، اسهال، سرفه، استفراغ و علائم ناخوشایند ديگر متبلور می‌شوند، که به شما کمک می‌کند مهاجمان را بیرون بریزید. . . .