#مکاتب_ادبی #اگزیستانسیالیسم به گفته نویسنده،
#اگزیستانسیالیسم در مقایسه با مکاتب فلسفی دیگری چون
#ناسیونالیسم،
#مارکسیسم و... در ایران کمتر شناخته شده و به ندرت از آن سخن به میان آمده است، با این حال نباید چنین پنداشت که تأثیر آن بر گفتمانهای مختلف ادبی و سیاسی اجتماعی ایران کمتر از مکاتب یادشده است. چهرههای اصلی این مکتب فلسفی با پلزدن میان ادبیات و فلسفه توانستند فضای فکری سالهای پس از جنگ جهانی دوم را به زیر سلطه خود درآورند، چنانکه ژان پل سارتر در کنار آثار کلاسیک فلسفی مانند هستی و نیستی و نقد خرد دیالکتیکی با انتشار رمان و نمایشنامههایی چون
#تهوع،
#در_بسته و ... بر گفتمان ادبی آن سالها نیز تأثیرگذار بود. این ویژگی در کنار تأکید اگزیستانسیالیستها بر تعهد ادبی سیاسی هنرمندان و روشنفکران، نقد
#پوزیتیویسم و ... سبب حضور و تأثیر آنها در میان فرهیختگان ایرانی بویژه در سالهای 1320 تا 1357 نیز شد تا آنجا که نشان دادن تأثیر آرا و اندیشههای کسانی چون
#سارتر،
#هایدگر،
#کامو،
#نیچه و ... بر چهرههای اصلی آن سالهای ایران مانند
#صادق_هدایت،
#احمد_فردید،
#علی_شریعتی،
#جلال_آل_احمد،
#احمد_شاملو(۲مرداد تولد شاملو) و
#محمدرضا_شفیعی_کدکنی کار چندان دشواری نیست.