مصادره اموال
اموال جعفری و مؤسسه انتشاراتی امیرکبیر
در سال ۱۳۵۸ مصادره میشود. وی
در کتاب خاطراتش، چندین بار به بعضی از موارد اتهامش مانند: انتشار کتابهای
#صادق_هدایت و
#بزرگ_علوی؛ انتشار چهار جلد «
#تاریخ_اجتماعی_ایران» ؛ انتشار کتاب «
#مردان_خودساخته» که
در آن به رضاشاه به عنوان یکی از مردان خودساخته پرداخته شده بود؛ انتشار کتابهای
#علی_دشتی؛ انتشار کتاب «
#شاه_جنگ_ایرانیان»؛ نوشتن نامه به شاه برای دریافت طلب، از شرکت طبع و نشر کتابهای درسی
ایران؛ چاپ تصویری از او و همکارانی که
در تهیه و نشر «
#شاهنامه_امیرکبیر» سهیم بودند
در کنار فرح پهلوی؛ و داشتن سهام شرکت سهامی افست، که سهامدار عمده اش سازمان شاهنشاهی بود، اشاره میکند. اما چنانکه جعفری نوشته، مهمترین دلیل بازداشت، زندانی شدن و مصادره اموال او مشکلاتی است که با
#اسماعیل_رائین پیدا میکند.
به نوشته جعفری، انتشارات امیرکبیر پس از مکاتبه با اسماعیل رائین که
در آن زمان
در انگلستان بود، اجازه انتشار کتاب معروفش «
#فراماسونری_در_ایران» را کسب میکند و
در تمام مراحل چاپ کتاب او را
در جریان امر قرار میدهد. رائین که به سختی بیمار است،
در تابستان ۱۳۵۸ یک سوم از حقالتألیف خود را، بدون دادن «رسید»،
در چند مرحله از جعفری دریافت میکند. مشکل از زمانی آغاز میشود که ناشر برای پرداختهای بعدی، «رسید» دریافتهای قبلی را از رائین طلب میکند و او برمیآشوبد. پس از چند ماه کشاکش
در دادگستری و دادستانی انقلاب، رائین به همراه تعدادی از مأموران دادستانی به امیر کبیر میرود. کارگران امیرکبیر علیه او شعار میدهند و دقایقی بعد رائین
در دفتر انتشارات امیر کبیر
در اثر سکته قلبی درمیگذرد و دردسرهای بزرگی که به زندانی شدن او و مصادره مؤسسه امیرکبیر منجر میشود، آغاز میگردد.
@nevisandbdonya